Demek doğruymuş bizim evlere değil evlerin bize sahip olduğu. İşte ev orada, ama onun evi değildi. Yazıcı köle Simonides de bu evden bu eşikten gelmiş geçmişti.
“İnsanlığa verilmiş nimetlerin birincisi sağlıktır. Bundan sonra güzellik, daha sonra namusla kazanılan zenginlik, en sonra ise dostlarla beraber yapılan gençlik zevkleri gelir”
Simonides
Ah, geç değil hiçbir şey için
Yorgun yürek atmayı kesene dek!
Cato, Yunanca öğrendi sekseninde,
Sofokles, Oedipus’u yazdığında ve
Simonides nesri akranlarından kapıp götürdüğünde
Aşmıştı çoktan seksenlerini ikisi de
Ve Theophastrus doksanındaydı başladığında
“İnsan Karakterleri”ni yazmaya.
“Geç değil hiçbir şey için” lafının baştan çıkarıcılığı açık.
Sözdü kadim geleneklerin yelkeni. Dilin bekçileri söz söyleyebilenlerdi. Söz evveldi yazı sonradan gelmişti. Söz tanrıların armağanıydı, yazı insan aklının icadı.