Süleyman
@slymn48
33 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Ortak değerlerin yerini, herkesin kendi normlarını ve değerlerini kendi bildiğince yaratma çabalarının alması, birbirimizi anlamamızı ve birbirimize ulaşabilmemizi gitgide zorlaştırıyor. İnsanlar, birbirlerine kendi senaryoları doğrultusunda roller verip, karşılarındakilerden bu rolleri gerçekleştirmesini bekler oldular. Sonuç, düş kırıklıkları, kızgınlıklar ve kendimizden kaynaklandığını bir türlü kavrayamadığımız yalnızlık.
Sayfa 13
Tabii şimdi kitap fiyatları da dahil olmak üzere her şeyin fiyatı zamlandı; yine de, okumanın maliyeti, ödünç almak yerine kitap satın alsanız ve çok sayıda dergiyi takip etseniz bile sigara ve içkinin toplam maliyetinden fazla etmiyor.
Garipti insanlar, sürekli üstlerine vazife olmayan şeyler yapıyorlardı.
Sürekli birbirlerinin işine karışıyorlardı.
Sürekli birbirlerinin arkasından konuşuyorlardı.
Her konuda fikir yürütüyorlar, en iyiyi kendilerinin bildiğini sanıyorlar, her zaman kendi söyledikleri yapılsın istiyorlardı.
Ama bunlar kötülük sayılmazdı, gerçi iyilik de sayılmazdı.
Sayfa 75Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
280 syf.
·
Puan vermedi
İnsan bu. İyi olması da kötü olması da kendi özüne ve içinde bulunduğu şartlara bağlı. Şartlar kötüleştikçe kötülük de artıyor. İnsanoğlu dayanışmayı içselleştiremiyor bir türlü.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Leyla ile Mecnun arasındaki aşk başlayınca hem aralarındaki aşk açığa çıkmasın hem de sohbet edebilelim diye Mecnun çeşitli yollara başvurur. Bazen ezberlemesi gerekenleri unuttuğunu söyler ve Leyla ile çalışır, bazen Leyla gülsün, yanlış yazdığını söyleyip kendisiyle konuşsun diye bilerek hatalı şeyler yazardı.
Kasten unuturdu dersin ol zâr
Leyla'ya derdi ey vefâ-dâr
Hıfz-ı sebak etti bağrımı hûn
Benden bilürem bilirsin efzûn
Ben bilmediğim bana okutgil
Dersim okuyam kulak tutgil
Çün levhalar üzre hat yazardı
Amden hattını galat yazardı
Yani ki hata tevehhüm ede
Ol gül açılıp tebessüm ede
Güftâra gelse ki bu galattır
Terk eyle hılâf-ı resm-i hattır
Ola sebeb-i tekellüm-i yâr
Fehm etmeye müdde'âyı ağyâr
Yaşam, insanın içinde yüzdüğü bir okyanustur. İnsan onda ya tahta tepip düdük çalar ya da boğulup gider. Nedir, yaşamın kaynaklarını kirletmemek, bizi harekete getiren aklı bozmamak insanın kendi elindedir.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Henry Miller bir açıklamasında şöyle der; Hiçbir zaman yaşamın güzelliğini yinelemekten bıkmadım. Kötü olduğu zamanlarda bile. İnsanlar beş para etmese, bir yaşam bozuğu olsa da yaşam güzeldir.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Çocuk ruhları, yaşadıkları bu yavan veya tatlı, neşesiz veya neşeli, meymenetsiz veya meymenetli mahallelerin türlü hallerine uyarak gördükleri renklerin hususiyetlerini benimseyen bukalemunlardır.
Sayfa 87Kitabı okudu
Madem ki tabiatta her akşam tekrarlanan böyle bir mucize var. İnsanlar neden bundan istifade etmezler? Gündelik hayatlarında kendilerine böyle bir his, hatıra ve hülyaya mahsus bir zevk saati ayırmayanlara acırız. Akşamda dağıcak güllerde olduğu gibi, fazla bir açılış hali vardır. Akşam hemen dökülmeye hazır iri bir güldür. Biten günle başlayan gece arasında bu avare ruh saatini, o bir gül gibi dağılırken kucaklamak ve onun artık boşluğa dökülen ve karışan kokusunu, bir an genişlemiş ruhumuzda toplayarak böylece tatmalı değil miyiz? Günün bu son hazzını çıkarmadan ondan niçin vazgeçeriz? Bu fani dünyanın hangi zevki vardır ki daha temelli ve daha sağlam olsun?
Sayfa 84Kitabı okudu