Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

S.G.

S.G.
@soleares
Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor.
Eğer Kimoe kendine saygı duymak için insan ırkının yarısının kendinden aşağı olduğunu düşünmek zorundaysa, kadınlar kendilerine nasıl saygı duyuyorlardı-onlar da erkekleri mi aşağı görüyordu?
Sayfa 22
Reklam
"İçeri kapamak, dışarıda bırakmak, aynı şey," dedi Shevek,...
Sayfa 17
Ölmek, kendini yitirmek ve diğerlerine katılmaktır. O ise kendini kurtarmış, diğerlerini yitirmişti.
Sayfa 13

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Çünkü zaman, yaşamın kendisidir. Ve yaşamın yeri yürektir.
Sayfa 65
Ne tuhaf bir zaman bizimkisi ki iyilik, kötülüğün yıldızları altında saklanmak zorunda kalıyor. Belki de zamanıdır, zamanın sona ermesinin...
Sayfa 189Kitabı okudu
Reklam
Ama şu da doğru ki, sözünü ettiğim yasalar bunca acımasız olmasaydı ne Marta, ne de ben, onları çiğnemek zorunda kalmazdık. Her şeyin keyfe göre yönetildiği bir dünyada neden yalnızca ben, yasaları çiğnediğim için suçluluk duymalıyım_ Neden yalnızca ben pişmanlık çekmeliyim? Bir gün artık saçma sapan düşüncelere kapılmadan adaletsiz olmayı öğrenmeliyim.
Sayfa 186Kitabı okudu
"Genç dostum, eğer insanların her zaman akıllarıyla hareket ettiklerini varsayarsak, dünyanın gidişatından hiçbir şey anlayamayız. Akılsızlık, Tarih'in en güçlü ilkesidir."
Sayfa 174Kitabı okudu
Keşke her gün dünya bizden habersiz olabilse, bugün habersiz olduğu gibi! Keşke her gün, böyle yarı gölgede, bütün kehanetlere boşverip yaşayabilsek, sevişebilsek! Dinsizlerin şarabıyla ve hükümlü aşklarla sarhoş olabilsek!
Sayfa 167Kitabı okudu
Ama sanırım çoğu kez yalnızca istekleriyle besleniyor yürek; dahası, bu istek yerine getirildiğinde boşalıveriyor.
Sayfa 156Kitabı okudu
Bilişsel devrimden bu yana, sapiens için tek bir doğal yaşam biçimi olmadı. Bunun yerine, akıl almaz genişlikte bir olasılıklar evreninden seçilmiş kültürel tercihler sözkonusuydu.
Reklam
Aşk her zaman davetsiz bir konuktur. Raslantı ete kemiğe bürünür; tutku bükemediği eli öper.
Sayfa 150Kitabı okudu
Bir varlık için dünyanın sonu, her şeyden önce kendi sonudur;
"Ne zaman doğdun?" Momo biraz düşündü ve "Hatırladığım kadarıyla ben hep vardım," dedi.
Sayfa 15
İzleyiciler, ister heyecanlı ister komik, sahnede oynananları kendi günlük hayatlarından daha gerçekmiş gibi görüyor ve başka bir gerçeği izlemeyi seviyorlardı
Sayfa 12
Sayısal değer! Her duyduğumda, nasıl da sinirlendiriyor beni bu kavram! Sözcüklerin anlamlarını anlamak yerine çağdaşlarımi harflerin değerlerini hesaplıyorlar; işlerine gelidiği gibi topluyor, çıkarıyor, bölüyor, çarpıyor ve her zaman onları şaşırtacak, onlara güven verecek ya da yüreklerini korkuyla dolduracak sayıya ulaşıyorlar sonunda. Ve böylece insanların düşüncesi iplik iplik dağılıyor, akılları cılızlaşıyor ve kör inançlar içinde eriyip gidiyor!
130 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.