Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Komünist imam
Hasan Kıyafet
Hasan Kıyafet'in ilk kez 1969 yılında yayımlanan daha sonra 60 baskısı yapılmış, kentte,imam hatip okulunu bitirip, köyüne gelip imamlık yapan umur karakterinin halkı bilinçlendirerek ağalık sistemine son vermeye çalışmasını anlatan romanı maalesef çok fazla mesaj verme kaygısı taşıyor.Yıllardır inananlara
Aylardan sonra, tatilde vakit bulup okuduğum bir kitap oldu benim için.
Gerek kitapçının tavsiyesi olsun gerek kitabın arka kapağında yazan yorumlar olsun, beni kitabın içeriğiyle ilgili büyük bir beklentiye sokmuştu fakat beklediğim gibi olmadı.
Öncelikle kitapta birbirinden bağımsız gibi görünen 3 olay var, kitabın son 50 sayfasında hepsi birer birer çözülüyor ama o zamana gelinceye kadar kitap sizi sıkmaya başlıyor.
Kitabın diline gelirsek -daha doğrusu çevirmenin diline- bana biraz abes geldi. Günlük konuşma dilinde olan deyimler tam olarak türkçeye çevrilmemiş gibi duruyordu. Çeviri kolaya kaçılmış hissi uyandırdı bende tabi kitabın orijinal halini okumadan kesin bir yargıya varamam.
Son olarak kitaptaki diyaloglar çok fazla tekrara düşmüştü. Paragrafın başında geçen bir cümleyi paragrafın sonuda da görmeniz mümkün.
Okumaya alıştığım ve karmaşık olay dizilerinden oluşan Grange'nın kitaplarından sonra bu kitap bana fazlasıyla sıradan geldi. Son 50 sayfasındaki heyecan biraz daha uzatılsaydı bu kitabı sevebilirdim. Kitapın sonunda ''vay be'' diyebilceğim bir nokta vardı fakat o konu da son 2-3 sayfasında anlatılmış ve üstünkörüydü.
Benim gibi Grange ve Tess Gerritsen'in kalemine alışmış biri bu kitabı sevmeyecektir fakat polisiye tarzında kitap okumaya yeni başlayanlar için okunabilir bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Kitap yorumum
PETER PAN ÖLMELİ
Peter Pan Ölmeli kitabının yorumuyla sizlerleyim. Son soruşturmadan sonra Jack Hardwick, görevden ihraç edildi. Şimdi ise özel dedektif olarak cinayet soruşturmalarını yürütmekte. David Gurney'de göl kenarındaki çiftliğinde emekliliğin keyfini çıkarmaktaydı. Ancak Jack, yine Dave'den yardım isteyene kadar.
Peter Pan Ölmeli kitabından bahsedecek olursam; Jack Hardwick, Dedektif Dave'den Spalter Cinayeti'nin soruşturmasında verilen kararı değiştirmek ve masum bir kadını hapisten kurtarmak için destek istiyor. Carl Spalter, annesinin cenazesinde mezarlıkta konuşma yapmak için kürsüye yaklaştığı sırada yer düştü. İlk başta kimse kimse Carl'ın vurulduğunu anlamadı. Daha sonrasında ise Carl mucize eseri hayatta kaldı ve tekerlekli sandalyeye mahkum oldu. Carl'ı buranın eşi Kay Spalter olduğu iddia edildi.
Carl'ın, eşi Kay Spalter'in mahkemesi devam ediyordu. Carl bu sırada öldü. Kay ise müebbet hapse mahkum edildi. Jack Hardwick ise kadının sahte kanıtlar ile hapse atıldığını düşünüyor. Asıl katilin dışarıda olduğuna inanıyor. Kay Spalter'e kamu tarafından avukat atanmış. Ancak Kay'in suçsuz olduğunu ve beraat etmesi için gerekli kanıtları zayıflatıyor. İşte burada devreye Dedektif Dave giriyor.
Dedektif Gurney cinayet soruşturmasını çözebilecek mi?
Kay Spalter masum olabilir mi?
Jack Hardwick şüphelerinde haklı mı?
Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim. Kitapla kalın dostlar
#kitapyorumu #okudumbitti #kitaptanalıntıları #polisiyegerilim #erdeminkitapligi #peterpanölmeli #johnverdon #koridoryayıncılık #sayfa523
Yarı otobiyografik bir kitap Jack london'ı büyük oranda Martın Eden kişiliğine bürünmüş. Zaman aynı zaman mekan ayni mekan...
Martin Eden; kaba, iptidai ve ilim irfandan nasibini almamış hovarda bir denizciyken burjuva sınıfından bir adamın hayatını kurtarır ve onun evine misafir olur. Evin soylu, güzel, nazenin kızı Ruth’aya her anlamda vurulur ve hayallerinin peşinden koşmaya başlar.
Ama bu sıradan bir koşuş değildir, hatta sıfırdan başlama bile değildir. Çünkü Martin Eden günlük konuşma dilinden bile yoksundur, denizci jargonunu bilir sadece. Yazarlığa giden zorlu yolda Martin Eden umut eker her yeni günde, asla vazgeçmez. Ve o, sıradan insanların hayalini bile kuramayacağı bir yerdedir artık.
Ah dostum sonu beklediğim bir son değildi Martın Eden'ın intiharı açıkçası beni baya üzdü :(
176 syf.
9/10 puan verdi
İnsanlar alabalıklara benziyor, hayatının sonuna doğru ilk başlangıca gidiyor.Son, başlangıca hep yakın çünkü.
Geriye bir eser bırakmak, yaşadıklarından geriye hatırlanacak bir eser bırakmak herkesin en büyük isteği.Çünkü insan aslında unutulduğu an ölür gerçekten.
Başarılı bir doktorluk kariyeri yapan yazar emeklilik günlerinde yaşamına anlam katacak bir etkinlik yapmaya çalışmış.Ülkemiz için böyle insanların varlığı başka bir zenginlik bence.Hepimiz biliyoruz ki, insan sadece bedenden ibaret bir varlık değildir, bir de içsel manevi tarafı vardır insanın.Yazar yetmişinde bir insana göre hayli yaşam enerjisi ile insanlara sesleniyor.Bizde yaş yetmiş iş bitmiş diyen insanlara inat yapmış hem de bunu.
Okuduğu kaynaklar çok geniş bir yelpazede kitapta yer almış.Bu haliyle bilge biır doktorun geleceğe bıraktığı bir miras olarak kabul edilebilir.
Kitap kendini tavsiye ettirmiş zaten.
Kitabı yaklaşık bir ay gibi bir sürede sindire sindire okuyup bitirdim ve hakkında birkaç paragraf yazmak istiyorum. Yazmaya başlamadan önce kitap hakkında yazılmış tüm incelemeleri okudum ve insanların da benim gibi hissedip hissetmediklerini merak ettim. İncelememde fazla teknik veya felsefi bilgilerden bahsetmeyeceğim. Sadece okuyup
İNCELEME: ALTINCI KOĞUŞ / ANTON P. ÇEHOV
Eserin İçeriği;
Altıncı Koğuş; bir hastanenin Altıncı Koğuşu’nda yatmakta olan Ivan Dmitriç ile Doktor Andrey Yefimıç arasında geçen konuşmaları ele alan kısa bir öyküdür. Kitaba adını veren hastanenin Altıncı Koğuşu, son derece bakımsızdır; fiziki koşulları ise sağlıklı bir insanı hasta edebilecek düzeydedir. Ivan Dmitriç, soylu bir aileden
Gurur Ve Önyargı
Kitap hızlı başladı fakat dili ağırdı -çok değildi ama dönemin konuşma dilini anlamak zordu-Karakterlerin birbirlerine iltifatlarında hep şaşırdım ve bir daha okudum. Dediğim gibi hızlı başladı fakat ilerledikçe basitçe çözülebilecek konular uzatıldı ve okuma isteğim azaldı bu bölümlerde ama okumaya devam ettikçe özellikle son kısmında; ‘Keşke devamı olsaydı.’ dedim. Son beş bölüm harikaydı. Karakterler çok renkliydi ve güzel yansıtılmışlar. Mrs. Bennet, Lydia ve Mr. Collins çok saçma ve sinir bozucuydular. En önemlilerden Elizabeth’in zekasına hayran kaldım bilhassa Lady Catherine de Bourgh’a verdiği cevap harikaydı o kadına da iyi oldu. Kitap cidden adının hakkını veriyor o iki kelime üzerinde dönüyor her şey. Aşkın o dönemdeki masumiyet ve utangaçlığı çok güzeldi. Sonuç olarak çok güzel kitap yazar da döneme göre iyi yazmış o dönemde yazılan kitaplarda araya yazarlar girip bir şeyler derler ve hiç hoş olmaz onu pek yapmamış. Her neyse buradan hepsine mutluluklar diliyorum benim için hala bir yerlerde yaşıyorlar.
Çok haylaz bir çocuk olan zeze nin, aslında göründüğünün aksine yumuşacık yüreği, henüz 5 yaşında olmasına rağmen büyüklerin dertlerini anlayabilecek olgunluğu, kocaman bir hayal gücü, bunların yanında yaşıtlarına kıyasla çok zeki ve meraklı bir çocuk. Kurduğu cümleler iç dünyası düşünce şekli çoğu zaman insanı bir yerden alıp başka yerlere götürüyor. Ailesi yaşadığı yoksulluk ve yoğunluk içinde onun düşüncelerini anlamayacak kadar ilgisiz bu ilgisizlik sonucu sevgi ve şefkat göremeyen Zeze bu eksikliği dışarıya haylazlık olarak vuruyor. Sosyal medyada çok fazla gördüğüm kitap alıntıları kitabı okurken ayrı bir etkiliyor. Portuga ile olan dostluğu ve Portuga dan gördüğü sevgi şefkat sonrasında Zeze de ki değişim gözle görülür şekilde fark ediliyor. Zeze her üzüldüğünde, duygusal bir konuşma geçtiğinde yada Portuga sevgiyle ona sarıldığında bile içim buruk gözlerim dolu şekilde okudum kitabı hele son sayfalarında bir umut Portuga'nın çıkıp gelmesini bekledim. Okumayan herkese keyifli okumalar dilerim
Yıllar önce, birer lira ile kiralayarak sahaflardan alıp okuduğum dev şahsiyetin gözde eserleri. 1k sitesi ile tanışmamın ardından, alıntı ve pekiştirme adına, bu güzide yazarımızın eserlerini uygun vakitlerde sıkılmadan tekrarlayıp okuyacağım. Okumadığım bir eseri var: O da rahmetli Cengiz Aytmatov'un son eseri
Kızıl Elma - Oğulla Buluşma - Beyaz Yağmur - Asker ÇocuğuCengiz Aytmatov · Elips Kitap · 20123,629 okunma