Domuzu Memişin Deresine götürmüş çocuklar köye dönmüşlerdi: karşı mahalle yolunda, aşağı şosede gezinen Ruslara bakarak: “Evli evine, köylü köyüne, evi olmayan, sıçan deliğine!” diye bağırıyor, evlerine doğru koşuyorlardı.
Sayfa 395 - ÖTÜKEN Neşriyat 26. BasımKitabı okudu
FRANZ KAFKA HİKAYELER
Tapınan’la Söyleşi: Dua eden kıza gönlünü kaptırır ve onu görmek için her akşam kiliseye gider. Tapınanları seyredip gözlemlerken genç bir adam dikkatini çeker. Artık gönlünü kaptırdığı kızdan ziyade rahatsız davranışlarıyla genç adamı izler. Bir gün genç adamı kiliseden yaka paça çıkarır sert bir şekilde sorgular. Her zamanki gibi sarhoş olan
Şosede Çocuklar
“Hani ne insan şu ordakiler! Düşünsenize, hiç uyudukları yok.”
“Neden?”
“Yorulmuyorlar da ondan.”
“Neden yorulmuyorlar?”
“Çünkü aptallar hepsi.”
“Aptallar yorulmaz mı?”
“Aptallar yorulur mu hiç?”
Sayfa 31Kitabı okudu
GÖZLEM (Şosede Çocuklar)
Güneydeki o kente varmaktı amacım; öyle bir kent ki, köyde kendisiyle ilgili olarak şöyle konuşuluyordu:
"Hani ne insan şu oradakiler! Düşünsenize, hiç uyudukları yok."
"Neden?"
"Yorulmuyorlar da ondan."
"Neden yorulmuyorlar?"
"Çünkü aptal hepsi."
"Aptallar yorulmaz mı?"
Aptallar yorulur mu hiç!"
Şosede Çocuklar
"Aramızdan biri bir şarkı tutturuyordu. Ama biz hepimiz de şarkı söylemek istiyorduk."
Sayfa 5Kitabı okudu