proletarya diktatörlüğü bahanesi altında
Aslında Sovyetler Birliği o güzelim komünist adını hak etmiyordu. Bu rejim,
proletarya diktatörlüğü bahanesi altında, bir elit tabakanın baskısı ve çoğunluğun buna zorla boyun eğmesine dayanıyordu.
Sayfa 40 - PDFKitabı okudu
Komünizm
Geniş anlamda komünizm, bütün mülklerin ortak olduğu bir toplumu ifade eder. Küçük ölçekli "ilkel" komünizm denemeleri çeşitli zamanlarda ortaya çıktı: Örneğin bazı Ortaçağ manastır toplulukları ve on yedinci yüzyılda İngiliz İç Savaşı sırasında bazı radikal gruplar.
Modern bilimsel komünizm, Karl Marx ve Friedrich Engels tarafından yazılan Komünist Manifesto'dan köken alır. Endüstriyel işçi sınıfının kapitalizmi devireceğine ve "proletarya diktatörlüğü" -devletin bütün mülklere sahip olduğu bir sosyalizm evresi- kuracağına inanırlar. Sonunda devletin yerini "her biri kendi yeteneğine ve her birine kendi ihtiyaçlarına göre" ilkesine dayanan mükemmel komünizm alacaktır. Sovyetler Birliği'nde ve başka yerlerde yirminci yüzyılda kurulan "komünist" devletler, Komünist Parti'nin diktatörce güç kullanması yüzünden hiçbir zaman devlet sosyalizmini geçemedi.
Sayfa 258Kitabı okudu
Sovyet Devrimi 9,5 Milyon Cana Mal Oldu
Nihai aşamada Lenin de Marx gibi, işçilerin kendi başlarına devrimci bilince ulaşamayacaklarına, halkı sosyalizme götürmek için güçlü bir merkezi idareye dayanan Marksist bir partiye ihtiyaç duyduklarına ikna olmuştu. Ona göre; işçilerin hak ettiğini alması için tek çare proletarya diktatörlüğü kurmaktı. Zaten Sovyetler Birliği de, 70 yıllık ömründe, bürokratların Komünist Parti eliyle işçiler adına kurduğu diktatörlükten başka bir şey olmayacaktı.
Evet, iç savaş sona erdiğinde Lenin ve arkadaşlarının kızıl zaferi, ülkeye 1,5 milyonu asker, 8 milyonu sivil olmak üzere; çarpışmalar. hastalıklar ve kıtlıktan ölen 9,5 milyon cana mal olacaktı..
Sayfa 307 - Timaş Yayınları, 1. Baskı (2015)Kitabı okudu
Kruşçevciler, Sovyetler Birliği’nde iktidarı ellerine geçirir geçirmez, proletarya diktatörlüğünü yok etmeyi, kapitalizmi yeniden kurmayı ve Sovyetler Birliği’ni emperyalist bir süper devlet haline dönüştürmeyi kendilerine temel amaç edindiler.
…
Onlar, Sovyetler Birliği’ndeki sosyalist yapıyı sistemli bir biçimde tasfiye etmeyi görev saydılar. Sovyet sistemini liberalleştirmek, proletarya diktatörlüğü devletini burjuva devletine dönüştürmek, sosyalist ekonomi ve kültürün kapitalist dönüşümünü gerçekleştirmek için mücadele ettiler.
Sayfa 22Kitabı yarım bıraktı
tüm dünyanın gerçek marksist-leninistleri ve devrimcileri de kruşçevci ihanete karşı çıktılar. değişik ülkelerde, devrimci proletarya, işçi sınıfının ve halkların; burjuvaziye, emperyalizme ve modern revizyonizme karşı mücadelesine önderlik etme ağır görevini üstlenen genç marksist-leninist partiler yarattı.
emperyalizmin ve revizyonizmin, sosyalizmi temelli yıkma, gerçek uluslararası komünist hareketi boğma ve halkların mücadelesini bastırma umudu boşa çıktı. kruşçevci revizyonistler, anti-marksist ve karşı-devrimci yüzlerini açığa çıkarmakta gecikmediler. halklar, artık sovyetler birliği’nin dünya hegemonyası için amerika birleşik devletleri ile rekabet içinde emperyalist bir süper devlet olduğunu ve abd emperyalizminin yanı sıra, devrimin, sosyalizmin ve dünya halklarının başka bir büyük düşmanı olduğunu gördüler.
Sayfa 12Kitabı yarım bıraktı
"Barış içinde birarada yaşama tezi Sovyet revizyonistlerinin Amerikan emperyalistlerine yaptığı bir çağrıydı.
Bunun amacı da dünyayı aralarında paylaşmak ve ona birlikte egemen olmaktı.
Kruşçevci revizyonist çizgiden yararlanarak emperyalizm ve gericilik, komünizme karşı geniş bir saldırı başlattı.
Özellikle, devrime ve sosyalizme
Oğlu Hikmet, TKP Genel Sekreteri Şefik Hüsnü tarafından 1926 yılında açılan "Uluslararası Lenin Okulu"nda öğrenim görmesi için Sovyetler Birliği'ne çağrılır.
Bildiğimiz gibi, Sovyetler Birliği'nin ve Üçüncü Enternasyonal'in iki Okulu vardır. Bu okulların birincisi TKP literatüründe "KUTVA" diye adlandırılan
Sayfa 124Kitabı okudu
"Sovyetler lehindeki hareket, Batı Avrupa'da olduğu kadar Doğu Avrupa'da da, yenilmiş ülkelerde olduğu kadar galip ülkelerde de, örneğin İngiltere'de gitgide yayılmaktadır; ve bu hareketin, yeni bir damokrasinin, proletarya demokrasisinin kurulmasından başka bir hedefi yoktur; proletarya diktatörlüğüne doğru, komünizmin tam zaferine doğru atılmış en belirgin adımdır bu. Dünya burjuvazisi istediği kadar küplere binsin, sürsün, tutuklasın, hatta Spartakistlerle, Bolşevikleri öldürsün, bütün bunlar onu kurtaramaz artık. Bu, kitleleri aydınlatmaktan, onları burjuva demokrasisinin eski önyargılarından kurtarmaktan ve mücadele içinde pişirmekten başka bir şeye yaramayacaktır. Bütün dünyada proletarya devriminin zaferi kesindir."
Sayfa 91 - Teori Yayınları - Komintern'in I. Kongresi Kapanış Konuşması - 6 Kasım 1920
