Zahir ilmi, gönül ilminin çıkış yeridir. O bir vahdet ilmidir. Kâmil ilmi üçe ayrılır:
1. Zahir ilmi: Bu ilim zahir ehlinindir.
2. Batın ilmi: Bu ilim ehline söylenir.
3. Sır ilmi: Ayrıca sırrın sırrı da denir.
Hikmet olarak vasıflandırılmış ilim, ilhamdır. Görüntüleri ise anlayış, hızlı intikal, sezişte eksik olmayan haldir. Mutlak olan bilgi de kendini açmasıdır. Kendisi nurdur, ruhtan gelip insan gönlüne girer. Sübut olan Hakk’ın kelamı sıfatıyla da vücut bulur. Hikmet’in alametleri ise şehvet duygularından kişiyi arındırır. Haramdan, zinadan, riyadan, hırstan kişiyi alıkor. Cenab-ı Allah’tan başkasını reddetmektir. Bu hikmete mazhar olan canlar az yerler, az konuşurlar, az uyurlar. Devamlı Allah ile murakabe halindedirler. Bütün işlerini Allah’a bırakıp, teslim ve rıza halindedir. Halka karşı da tevazu, güzel ahlak, yumuşaklık, güleryüzlülük gösterir. Hikmeti ehlinden men edip, ehline zulmetmezler, hikmeti ehli olmayana da söylemezler. Bu ilme Cebrail vâsıta olmaz. Burada Allah ile kul arasına girilmez. Allah’ın kulun kalbine ilim sıfatıyla tecellisidir. Kalbi masivadan ve dünya suretlerinden arıtmış, manevi bilgi ve görme sıfatı yoluyla Hakk’ın cemalini müşahade eder. Bu hikmete mazhar olmak için evvela gece karanlığı olan, cehil karanlığını aydınlatmak gerek. Dikkat edilince Ramazan’da minarelerde üç şerife yanar. Üç şerifeden bir tanesi Cenab-ı Allah’ın mahlukunda fiil mertebesiyle tecelli etmesi, ikinci şerife ise sıfatlar mertebesi ile tecellisi, son üçüncü mertebe ise zat’ı tecellidir. Bu durum, tüm hakikatleri içeren Melâmiye zevklerindendir.
Dünyada zâhidliğin en faziletlisi ölümü anmak; ibadetin en faziletlisi de tefekkürdür, ölümü çok düşünenin kabri cennet bahçesi gibi geniş olur.
Hicret'in en faziletlisi ise Allah'ın çirkin gördüğü, beğenmediği, sevmediği ve istemediğin şeyleri bırakmaktır.
İlmin en faziletlisi, Allah azze ve celle'yi zâtî ve subûtî sıfatları Esmâ-i Hüsnâsı ile bilmektir.
Sayfa 99 - server yayınlarıKitabı okudu
LEVH-İ MAHFÛZ KİTABIMIZDAN BİR BÖLÜM
A’YÂN-I SÂBİTE
Dışta görünen her şey, içtekinin aynısıdır.
Enfüs âlemini seyreden, âfak âleminde ne açığa çıkacağını aynısıyla bilir.
Tohumda ne varsa, aynısıyla o açığa çıkacaktır.
Görünen bu âlem, aynısıyla Allah’ın özünde vardır.
Anne babanın sperm ve yumurtasında olan atalardan gelen karma sistem, bir
Yüce Allah'ın sübüti sifatları tüm kâinata tecelli ederek, evrensel yasalar yerleşmiş; canlı ya da cansız her cisim, bir üst birime bağlanarak kainatın hiyerarşik nizamı teessüs etmiştir. Bu, öylesine bir intizam, öylesine bir sistem ve öylesine bir hesaplamadır ki; burada rastlantıya, tesadüfe ve şansa yer yoktur. Tercihlere bağlı ve bağımlı değildir. Alternatif ya da seçeneklerle; olanak veya olasılıklarla izah ve ispat edilemez. Çünkü evrenin belki yüzlerce, belki de binlerce temel ve vazgeçilmez sâbiteleri ve bu sâbitelerin oluşturduğu değişmez matematiksel kural ve prensipleri vardır. Böylesine incelik ve titizlikle kurulmuş bir evrenin özelliklerini, "tabiat kanunları" adı altında ne idüğü belirsiz benzetme ve tanımlamalarla tasvir ve tahlile çalışmak, bilimsel gerçeklere sırt çevirmek demektir.
Sayfa 60Kitabı okudu
