Benim yazdığım bir hikaye.
Akvaryumdaki Balıklar
"Hala bir iş bulamadın mı," diye sordu erkek kardeşi. "Hayır," cevabını verdi. Kısa süreli sıkıntılı bir suskunluk oldu devrisine. Rekabet ölümcüldü ama sıkıntı tek taraflıydı. Beriki, hayatın olağan akışına uygun bir şekilde ve sanki kardeşinin keyifsizliğinden haz
HİŞT HİŞT dedik, Sait'e bir selam Çektik! - Sait Faik Kampı
Sait Faik’in ardından.
Dönüş yolu çok cevvaldi, adalar vapuru dalgalarda bir kağıttan gemi misali sallanıyordu. Bazılarımızın midesi ağızlarına geldi. Kamp ekibimiz dönüş yolunda biraz buruk gibiydi. Çok güzel geçen 3 günün ardından yine hayatımıza kaldığımız yerden devam etme telaşesi, yani biz buna “MEDARI MAİŞET” diyoruz, yakamıza
Kendi kalemimden...
Gözleri Bektaşi Üzümüydü..
Düşünüyorum da, sanırım Didem Madak'ın ah'ı var üzerimizde o yüzden böyle ters gidiyor her işimiz. Oysa biz kıymetini bilme yolunda güzel adımlar atmıştık. Son paramızla Sivas Kitap Fuarında bütün kitaplarını almanla. Ama yetmedi sanırım. Durumumuz ortada..Yine de sen Didem'in vasiyetini yerine getirdin de. Benim dalgınlığıma gelmedi Didem..
Gün Tarifesi
İnat yutkundum zihnimden tüm sabah
Her nefes boğazımda bir zincir
Yalnızlık köprüsünde tek günah
Sevda merdiveninden geçmektir
Sudan çıkmış balıklar avladım tüm akşam
Zıpkın kanatlı kalbim ellerimdeydi
Uçan yorgun dilenci iken son mahlam
Tek sadakam gidenlerin elveda demesiydi
Sudan sebepler öldürdüm tüm gece
Zaten hepsi müebbet yemişlerdi
Boğuldu kalbimde bin bir hece
İntiharı çağırdı ölüm resmen kendi.
Mehmet Aldemir