Bir despot olan IV. Murat kendisi hem içki düşkünü hem de içki yasağının en acımasız destekçisiydi. Osmanlı sultanları şeriata sadık görünmek için, namazları savsaklayanların ya da oruç tutmayanların cezalandırılması için zaman zaman genel emirler çıkarır, meyhane ve genelevlerini kapattırırlardı. Kendileri cuma günleri camiye giderek cemaatle namazı hiç aksatmaz, yoksullarla dervişlere sık sık sadaka dağıtırlardı. Kurban bayramlarında, yalnız Istanbul'da üç bin olmak üzere, binlerce kurban kesilip yoksullara dağıtılırdı. Sultan, Mekke ve Medine'ye her yıl on binlerce altın dükalık hediye gönderir, sürre alayı denen bu hazine katarı Mekke ve Medine'ye varış yolu boyunca büyük merasim ve gösterilere neden olurdu.
Sayfa 132 - Kronik KitapKitabı okudu
Sürre Alayı
Uzun bir bayram tatili boyunca çıkmış olduğum tarihi yolculuk için kervan kitabına ve yazarı iskender palaya teşekkür ederim, şimdi Guangzhou'ya ruhen rahatlamış olarak dönme vakti geldi.
Surre Devesi(1389'dan 1917'ye)
Şaban ayının 15'inde Surre Alayı hazırlıkları başlardı. Padişah Surre emini, kethüda ve katip tayin ederdi. Daha önce sadrazamın önünde düzenlenen surre keseleri ile padişahın Mekke Şerifine hitaben yazdığı mektup padişahın huzurunda mühürlenir, Surre eminine verilirdi. Bu sırada hafızlar tarafından Kur'an-ı Kerim okunurdu. İmrahor Ağa'nın meydana getirdiği süslü yükleri taşıyacak devenin yularını Kızlar Ağası tutar, padişahın önünden geçirir, müezzinler de tekbir getirirdi. Daha sonra surreler develere yüklenir, bunların önünde mahmil devesi giderdi ki, be deve padişahın hediyeleriyle mektubunu taşıyan devedir. Orta kapıdan dışarı çıkarırlırdı. Mahmil devesinin önünde ve yanında birçok süvariler bulunur, öteki develer arkadan gelirdi. Alay belirli yollardan geçerek Kireç İskelesine varır, oradan da çektirilere bindirilerek Üsküdar'a geçilirdi.
(Ali Seydi Bey, Teşrifât ve Teşkilât-ı Kadimemiz)
Sayfa 17 - Surre: Akçe, para kesesiKitabı okudu
Surre Alayı . Surre, para kesesi anlamındadır. Her yıl Recep ayının 12. günü padişahın bulunduğu sarayda yapılan özel bir törenden
sonra Mekke ve Medine'ye gönderilmesi gelenek olan hediyeler, harçlık ve sadakalar, İstanbul'dan yola çıkartılırdı. Süslenmiş bir deveye yüklenen surre, halkın duaları ve coşkulu uğurlayışı ile Üsküdar'a geçirilir, asıl konvoy buradan yola çıkardı.
Türkün kanında yaşayan efendilik duygu ve cömertliği iddia edebiliriz ki hiç bir millette bu kadar zengin bir şekilde bulunamaz .
