Anlatsam Anlar mısın Beni
Hani diyorsun ya hep, neyin var?
Anlatsam anlar mısın beni?
Neden durgunum, niye suskunum,
Bu hallerimi neye ya da kime borçluyum,
Neden yalnızlığı mesken tutmuş yüreğim…
Dile getirsem hisseder misin acılarımı?
Anlatsam anlar mısın beni?
Niye bu kadar yorulmuşum,
Bu dünyada neden kaybolmuşum,
Ümitsizliğe bu denli neden
Birhan Keskin - Kışın Bana Yaptıkları
Seni bir boşluğa attım
gövdemi başka gövdeler bilmeyecek artık
boşluk sesi ol...
hoşluk sesi ol...
sonra dönüp üz beni.
*
Yüzüm yüzünü terk edeli kıştı.
Yeni yeni kıştı.
Ben senin gözlerinde yorgunum,
Sözlerinde suskunum,
Döşlerinde durgun sularda boğuluyorum,
Bir şiirin ses tonunda intihar ediyorum kendimi;
O şiir seni bana hatırladığı için,
Seni dizelerin son olmayan bir şiirde yazdım...
Çünkü şiir hiç bitmeyecek
Bende sana kavuşmayacağımı biliyorum...
Hangi şiire başlasam suskunum sana
Dağ göğsünde bir kaya diliyle suskun
Güneşte kavrulan bir kum tanesi
Çatlayan dudaklarım oluyor her gece
Yağmura suskun yaşamaya suskun
Haykırabilsem
Belki bir nehir köpürebilir sesimde
Silinebilir kuraklığın bütün izleri
Upuzun çöller vadileşebilir içimde
Adnan Yücel
Ne zamana dek bedenim acılar içinde, gönlüm coşkudan yerinde duramaz hâlde kalacak? Ne zamana dek dilimin ucuna binlerce kelime gelecek de dudaklarımı tek birini bile söylemeye ikna edemeyeceğim!? Gönlüm yaralı, canım yorgun... O yüzden mi suskunum yoksa? Zor durumdayım: Ölmüyorum ama sana kavuşmaya yetecek dermanım da yok. Böyle ortada kalakaldım işte, elim mahkûm sabrediyorum. Ancak sabrım da tükeniyor, fazla idare etmez beni.
Gözlerini getir yarı umutsuzluğum
Yaprak gibi döküleyim önüne
Solayım, beter olayım
Gözlerini getir, Öleyim...
Bilmeden çocukça sevildiğini,
Ve bayram sabahınca beklendiğini,
Hangi şiire başlasam suskunum sana
Dağ göğsünde bir kaya diliyle suskun
Güneşte kavrulan bir kum tanesi
Çatlayan dudaklarım oluyor her gece
Yağmura suskun yaşamaya suskun
Haykırabilsem
Belki bir nehir köpürebilir sesimde
Silinebilir kuraklığın bütün izleri
Upuzun çöller vadileşebilir içimde
Hangi güzelliği özlesem suskunum sana
Yürek boşluğunda
Dile gelmeyen sözcüklerle sana suskunum,
Unutulmayan anılarla sana yorgunum,
Acısı kanayan bir yaralı gibi sana koşmak isterdim,
Olmadı, olamadı deyibte seni unutamadım,
Sen suskunluğunu tercih ettin,
Ben seni unutmamaya tercih ettim...
Zaman bana acı verirken,
Sen neredesin!
Adnan Yücel
"Hangi şiire başlasam suskunum sana
Dağ göğsünde bir kaya diliyle suskun
Güneşte kavrulan bir kum tanesi
Çatlayan dudaklarım oluyor her gece
Yağmura suskun yaşamaya suskun
Haykırabilsem
Belki bir nehir köpürebilir sesimde
Silinebilir kuraklığın bütün izleri
Upuzun çöller vadileşebilir içimde
Hangi güzelliği özlesem suskunum sana
Yürek boşluğunda bir of kadar suskun
Özlüyorum seni masmavi
Koşuyorum sana bembeyaz
Ve kahroluyorum bir anda kapkara
Ah oluyorum
Of oluyorum
Ve susuyorum
Oysa haykırabilsem
Işık yumağı bir pınar olur soluğum."
Hangi şiire başlasam suskunum sana
Dağ göğsünde bir kaya diliyle suskun
Güneşte kavrulan bir kum tanesi
Çatlayan dudaklarım oluyor her gece
Yağmura suskun yaşamaya suskun
Haykırabilsem
Belki bir nehir köpürebilir sesimde
Silinebilir kuraklığın bütün izleri
Upuzun çöller vadileşebilir içimde
Adnan Yücel
Kışın bana yaptıkları (peki ya bu şiirin bana yaptıkları)
1
seni bir boşluğa attım
gövdemi başka gövdeler bilmeyecek artık
boşluk sesi ol..
hoşluk sesi ol..
sonra dönüp üz beni.
Hangi güzelliği özlesem suskunum sana
Yürek boşluğunda bir of kadar suskun
Özlüyorum seni masmavi
Koşuyorum sana bembeyaz
Ve kahroluyorum bir anda kapkara
Ah oluyorum
Of oluyorum
Ve susuyorum
Oysa haykırabilsem
Işık yumağı bir pınar olur soluğum
Gül Şiiri
Bir gün anlarsın beni neden suskunum
Dünya içimde konuşurken böyle
Bedenimi aşıyor yorgunluğum
Karşında oturduğum masalardan dökülüp saçılıyor
Bu öyle bir çığlık ki, susuşlar kalıyor geride
Ondan öte her söz bir saçmalığı büyütüyor.
Adını çoktan unuttum yüzün aklımda
Ve bu şiiri neden sana adadığımı bilmiyorum
Ama her güzellik nasılsa kendi adını bulur
Bunun için ben Gül dedim sana..
Yine de bir çiçeğe bunca yağmur yağarsa
Kökleri toprağı saramaz olur
Üstüne titrediğim her şeyi yitirmeyi öğrendim çoktan
Söylenecek bir tek sözüm kalmazsa
Çizerim yüzünü kuşların kanatlarına
Her çırpınışta gökyüzüne dağılır
Yüzün, hücrelerine varana dek uçuşur.
Ahmet Erhan
gözyaşlarımı durduramıyorum.
güneş doğmak üzere ben karanlıktayım.
günlerdir hiç uyuyamıyorum.
hayatımı mahvetmişken sana duygularım,
acımı içimden atamıyorum.
sanki derin bir bataklıktayım,
yetişmiyor sana kulaçlarım,
ölmedim ama yaşamıyorum.