Şunu net bir şekilde söyleyebilirim ki yazar tamamıyla oyunların ekmeğini yiyor.
Serinin ilk kitabı olan Son Dilek'i beğenenlerin tam olarak neyi beğendiğinden emin değilim. Yaratıcılık neredeyse yok kitapta. Masallar, mitolojik yaratıklar vs. Toparlanıp onlar üzerine oluşturulmuş hikâyeler okumuş gibi hissettim kendimi. Kitapta geçen unsurlardan bir tek Witcher kültürü tanıdık değildi. Diğer her şeyi ya duymuş ya okumuştum.
İlk kitabın hikâyesi baştan sona çok basit ve bir bütünlük yok. Bir olay başka bir olayı etkilemiyor. Zaman-mekan kavramı belirsiz. Geralt bir an bir yerdeyken bir dahaki bölümde başka bir yerde ortaya çıkıyor ve oraya ne zaman gitti, yol ne kadar sürdü, hangi yolları kullandı hiçbirini bilmiyoruz. Geralt'ın yaşını bile bilmiyoruz.
Karakterler de vasat. Yan karakterlerin hepsi tekdüze ve birbirinin aynısı, o yüzden onları karakterden bile saymıyorum. Yennefer çok yüzeysel işlenmiş. Dandaleon(yanlış yazmış olabilirim) kitaba boş yapıp durmak için eklenmiş gibi. Kitabın ana karakteri olan Geralt'ın geçmişi hakkında bile hiçbir fikrimiz yok. Çocukluğuna dair bir tek Vesemir'in adını duyuyoruz o da bir-iki kere.
400 sayfalık bu kitaba roman demeye dilim varmıyor. Sanki tavernada oturan birkaç kişi Geralt efsanesini duymuş da onun hikâyelerini birbirlerine anlatıyorlar gibi bir hava mevcut.
Bir de kitabın arkasına yazar hakkında Doğu Avrupa'nın Tolkien'i' G.R.R Martin'i yazmışlar. Bu seri onların yazdıkları kitapların tek sayfası kadar değerli değildir.
