TREN SESİ
Garîbim;
Ne bir güzel var avutacak gönlümü,
Bu şehirde,
Ne de bir tanıdık çehre;
Bir tren sesi duymayagöreyim,
İki gözüm,
İki çeşme.
bu cümle çok tanıdık geldi :)
Yüzünden yaşlar süzülürken Yoldaş Başkan devam etti: “Nihayet kimin ne olduğunu da anladım. Ben size her zaman kendi çocuklarım gibi sahip çıktım ama benim başım derde girince yanımda sadece ŞANSIM vardı. Hiçbiriniz yardım etmeye çalışmadınız. “
Sayfa 172Kitabı okudu
Çok mu tanıdık¿ Ama hafıza iki hafta..:/
On ya da yirmi yıl önce meydana gelmiş şeyler için belleğin yok, bu yüzden, iki bin yıl önce söylediğin akılsızlıkları tekrarlayıp duruyorsun. Daha da öteye, akılsızlıklarına, “ırk”, “sınıf”, “milliyet”, dinsel zorlama ve sevgi yasağı gibi akılsızlıklarına, kene gibi yapışıyorsun.
../…
Ara sıra başını bataklıktan çıkarıp, yayaya-şaşaşa diye bağırıyorsun!
Sayfa 99Kitabı okuyor
İçimin cam ormanına
Sanki bir yerlerden tanıdık
Dokunsam kanayacak tadı
Delindi gökler şimdi huzur
Kayıyor dünya, altımızda buzu
Ne çıkar kopsa fırtınalar
Sarıldık sarmaşıklar gibi
Oh-oh-oh-oh
Kendiliğinden bu kırılma
Bak yazıyorum beni baştan
Her neresinden avunuyorsa bu hâlim
Bir bakışına bin meftun
Bak yere indi deliliğim de bu firarla
Bir gülüşüne bin mahkûm
Delindi gökler şimdi huzur
Kayıyor dünya, altımızda buzu
Ne çıkar kopsa fırtınalar
Sarıldık sarmaşıklar gibi
Oh-oh-oh-oh
Unutmak, olağan karşılamak istediğim çarpıcı gerçek gene içime işlemişti. Ona bakarken, çok tanıdık birini görüyormuşum, onu biliyormuşum duygusuydu bu . Bana benziyordu.
Sayfa 23Kitabı okuyor
