Bilimsellikten oldukça uzak olduğunu fark ettikten sonra biraz daha dirensem de 70 sayfadan sonra yarım bırakıyorum. Kitabın başında ortaya bir hipotez atılıyor: Aile travmalarının kalıtsal olarak aktarılması. Gebelikte stres yaşanması durumunda stres hormonlarının cenini etkileyeceğini, çevresel etkenlerin genlerin işleyiş biçimini değiştirebileceğini biliyoruz zaten. Ama bu bilgiler “Jesse donmaktan korktuğu için uykuya dalamıyormuş meğer amcası donarak ölmüş.” ya da “Ben annem olmayınca kafamı onun kıyafetlerine gömerdim. Sonradan öğrendim ki annem de bunu yaparmış.” gibi ifadelerin altını doldurmuyor.
