Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.4
Paralel Odalar Teorisi'nin bu devam kitabında hem Nihan hem Teoman için geleceğe dair kararlar alma zamanı gelmiştir. Teoman ailesinin meslek dayatmalarına karşı gelerek fizik okumuştur, peki geri dönüp aile şirketini mi yönetecektir yoksa seçtiği bilim dalı yönünde ilerleyecek midir? Nihan da astronomi mezunu olarak ülkede kalıp alakasız bir işte mi çalışacaktır yoksa yurtdışında, astronomların önemli araştırmalar yürüttüğü üniversitelerde yıldızların peşinden mi gidecektir?
Bütün bunlar olurken aile sorunları ve geride bıraktıkları geçmiş de karşılarına çıkar. Teoman ailesiyle arasını düzeltmişken tekrar çatışmalar yaşar, Nihan'ı önceden onaylamamış ve dışlamış aile bireyleri ise hiç beklemedikleri bir yönden bir krizle karşı karşıya gelecektir. Karakterler bu krizlerin de üstesinden gelmeli ve kendilerini daha iyi tanımalıdırlar.
İlk kitaba göre, ikinci kitap karakterlerin de olgunlaşmasıyla birlikte daha romantik ve duygusal bir tondadır.
Bu gençlik kitabı; içe dönük, geek*, Astronomi ve Uzay Bilimleri öğrencisi Nihan'ın ev arkadaşlarıyla geçinemeyip ayrıldıktan sonra, aynı okulda fizik okuyan ve dışa dönük bir parti çocuğu olan Teoman'la ev arkadaşı olmasını konu alır. Başta, Teoman karşı cinsten bir ev arkadaşı istemez fakat Nihan'ın gidecek başka yeri olmayınca
Prof. Bahtiyar Bahtıkara ile seriyi tamamladık. Yıllar sonra iştahla roman okudum. Genel bir okuyucu kitlesine hitap etmiyor elbette. Öncelikle gerçekten bohem, yeraltı, gotik, boğucu, çoğu zaman sıkıcı, düşündürücü, karanlık, kapalı mekânlarda olacaksınız.
Konstantiniyye Üçlemesi'nin son kitabı, Gecenin Atları. Öncelikle şunu belirteyim: Kitapları herhangi bir sıra ile okuma zorunluluğu yok. Ben yazarın sırasına göre okudum fakat kahramanlar farklı, sıra gözetmeksizin okunabilir.
Bahtiyar Bahtıkara'nın Ali Teoman olduğunu düşünüyorum. Etkilenmemek için kitapla ilgili yorumlara, incelemelere henüz hiç bakmadım. Bana öyle geliyor ki üçlemenin son kitabında yazar, kendinden bir karakter yaratmış. Saplantıları ile ilk iki romandaki Xeno ve İbrahim'e de çok benziyor.
Kim bilir belki de Xeno, İbrahim, Bahtiyar üçü de bir Ali Teoman'dır. Çok katmanlı bir romandı. İlgilenenlere öneririm.
Kitap akmıyor. Son bölüme kadar Gezegen ve uzaylı tasvir yığını. Yoran bir betimleme, belki de ceviriden. Başlangıç ve son bölüm hariç ortadaki 150 sayfa boyunca neredeyse sıfır diyalog tamamen çevre betimlemesi.
Bir derdin varsa anlat, random key generator gibi betimleme turetmenin manası yok.
Bu "eser"i Lem değil ünsüz x kişisi yazsa 2-3 puan verilirdi. Oeh.
Bir insanın otobiyografisini yazmak cesaret ister. Ve Teoman bu cesaretiyle ve kendi şiirsel kalemiyle harika bir kitap ortaya koymuş gerçekten müthiş. Teoman in hep o şarkılarında gördüğümüz duyguyu harika aktaran şarkı sözlerinin şimdi ise kendi kitabinda arka planına tanık oluyoruz. Şarkılarının gerçekten de onu yansıttığını görüyoruz. Çok da üzüldüm hayatında yasadigi her bir çöküntüye ama çok da güzel anlatmış detaylıca ve yavaş yavaş. Insanin hayattaki anlam arayışlarına, amaç bulma eforlarina, hep bir uğraş bulma gibi konuları da çok güzel ele almış. Ben bu kitaba bayıldım.
Her hikayede yazar hakkındaki fikrimin değiştiği bir kitap oldu. Bazı hikayeleri çok sevdim, bazısını hiç ve bazısı bana dokunmadan geçti gitti gibi. Ali Teoman okumaya devam edeceğim, çünkü ortak bir noktamız varmış hissine katılmaktan kendimi alamadım.
