"Sonunda anımsadığımız şeyler tanık olduklarımızla her zaman aynı olmuyor."
.
"Gerçek olaylardan artık emin olamıyorsam en azından bu olguların bıraktığı izlenimlere sadık kalabilirim. Elimden gelen en iyi şey bu.
Kitapta emekli bir tarihçi olan Tony W. Küçük yaşlardan itibaren hayatından kesitleri bizlere hatırlayarak sunuyor . Ama bunu düşünerek, sorgulayarak gözlerimizin önüne seriyor. Tony W. geçmişindeki atkadaşliklari, aşklarıni ,intihar eden arkadaslarini sorguluyor . Bu anılar aradan kırk yıl geçtikten sonra tekrar önüne çıkıyor. Tony W. İlk kız arkadaşı Veronica'nın annesi Bayan Ford bir Avukat aracılığı ile bir e- posta ,500 sterlin ve bir günce bırakıyor . Günce yakın arkadaşı Adrian Finn'e ait. Tony bunları görunce çok şaşırıyor haliyle . Aslında Tony ile birlikte günceyi bizlerde okusak çok daha ilginç hale gelebilirdi. Bu e- posta ile bazı anıları tekrar sorgular . Veronica'ya ulaşmanın yollarını arar.
"Gerçekçilik diye adlandırdığımız şey, olan bitenlerle yüzleşmek yerine sonunda olan bitenlerden kaçınmanın bir yol çıkıyordu. Zaman... bize yeterince zaman verin, o zaman en iyi desteğe sahip kararlarımız sallantılı kesinlikliklerimiz gelgeç şeyler olarak gözükecektir."
Tony cidden Veronica'nın dediği gibi cidden bir çok şeyi anlamıyor mu? Yoksa anlamamış gibi davranıyor ? Bu soruların cevabı okuyucu da saklı. Sonuna doğru bazı sorularımız cevaplaniyor ve okurken Aaa, nasıl yani diyorsunuz . Aslında yazar bazı karanlık noktaları anlaşılmasını hem okuyucuya hem de kitabın sonuna bırakıyor, ama yazarın dediği gibi şimdi bizler hiçbir şeyi değiştiremeyiz, onaramayız.
Bir Son Duygusu
Bir Son Duygusu 
Julian Barnes e 2011 yılı Man Booker Ödülü’nü kazandıran romanıdır.
Pek çok defa övgü incelemeleri okuduğum bu kitabı beğendiğimi ve merak ile okuduğumu, kısa bir kitap olmasına rağmen, akıcı bir üsluba sahip olmasına rağmen düşünce ve kurgu
