hissettiği duygular günbegün azalacağı yerde artıyordu. Hasret çöküyordu bazen ansızın. Ne dayanılmaz bir sızıydı bu. Farkındaydı, Hatun aydı, o da güneş. Ay ve güneş kavuşamazdı. Ama kendine yineledi: "Beni yükseğe çıkaran arkama aldığım rüzgar değil, karşıma aldığım rüzgârdır. Ben seni rüzgâr bildim, sen beni fırtına say...