Şiir
Bir Şairin Düşündürdükleri..
Edip, içinde yaşadığı ve yetiştiği toplumun dertlerini, düşüncelerini, inanışları yaşayış tarzlarını en güzel ve veciz şekilde sözlü veya yazılı olarak ifade eden sanatçıdır.
Bu eserlerin arzı endam ettikleri yer ise "edebiyat sahası"dır. Bir milletin edebiyatının o milletin aynası olduğu kanaati bu sebepten neş'et eder.
Bazı edipler ise aynada görülmekten ziyade aynayı milletine tutmakla meşgul olurlar. Yani yazdıkları gibi yaşayamazlar fakat "yaşananları ve yaşayışları", yaşayanlardan daha iyi gözlemler ve daha etkili anlatırlar. Biraz karışık gibi gelen bu sözleri bir isim üzerinden misallendirerek izah etmeye çalışalım: (Yahy Kemal)
‘’Şu dünyada her şey ne kadar da önemsiz ayrıntılara bağlıdır. Gerçekte şu çocuk topluluğu, toplumun bir aynası değil miydi ve daha yaşamın başlangıcında çocuklar, «yarının büyükleri» olduklarını kanıtlamıyorlar mıydı?’’
İki Yıl Okul Tatili, Jules Verne
Kimse kendi isteğiyle başka birine dönüşmüyor.."Anti kahraman" toplum da beliren iyilerin yani kahramanların aksine toplum ve yakın ilişkileri ekseninde hor görülen , dışlanan, kullanilan, aptal yerine konulan o insan bir daha hayata eskisi gibi bakmıyor yaşamının geriye kalanında kalbine beton döküp ona göre yaşamaya başlıyor. dikkat ettiyseniz..edebiyatta heatclif, mösyö mersualt, gibi sinemada ise joker gibi hayali karakterler toplumun o dışlanan kesimin aynası olmuştur.
kişi kendini toplumdan soyutlamış, geriye çekmişse temelinde muhakkak daha önce yaşadığı kırgınlıklar oluyor bu da bazen vahşi bir kimliğe bürünmesine sebep olabiliyor. En temelde de yalnızlaşıyoruz. Ve işin daha garip kısmı bu yalnızlığı dolduracak şeyler bulduğunda insan bir daha asla insanlara eskisi kadar kalbini açmıyor aynı güzel ince davranışları sergilemiyor çünkü kendine oluşturduğu konfor alanında her şey çok daha güzel ve kolay ilerliyor.
Derunkitap