ses ve öfke okuduğum ilk bilinç akışı yöntemi ile yazılmış roman oldu.Kitap genel olarak özetlemek gerekirse bir ailenin yaklaşık 20 yıllık bir kesitini bize anlatıyor karekterlerinin ağzı ile.Kitabı okumadan önce kitap ile ilgili bir fikrim olmadığından dolayı da okumaya başlarken hiç beklemediğim bir deneyim ile karşılaştım.Kitap 4 bölümden oluşuyor ve özelikle ilk bölüm okurken kitap ile kavga ettim evet ilk kez bir kitap ile kavga ediyordum;normalde bırakmam gerekirdi ama inatla okumaya devam ettim diğer 2. bölüm ise kavgam devam etti ama ilk bölüm kadar değildi.3 bölüm ise işte şuana kadar zorlandığınız durumları yavaş yavaş anlamlandıran kısım oldu.3 kısım okuması ilk bölümlere göre kolay ama bu bölümde de okuduğunuz şeyler biraz rahatsız edici.4. bölüm ise artık bilinç akışı yönteminin pek olmadığı yazarın dilinden olayların anlatıldığı kısım ve bu kısım ile kitap sonlanıyor.aslında her bölüm birilerinin ağzıı ile anlatılıyor hikaye ama bunu bile okurken anlamak inanılmaz zor; karekterler kim ,şuan kim konuşuyor , zaman ne , konuşan kişinin cinsiyetini bile anlayamadığım yerler oldu.Bu bakımdan anlaması zor bir kitap oldu özellikle ilk bölümdeki diyalogların sunuş biçimi ile de okumasıda bayağı zor bir kitap.
