"Onun size verdiği altınsı bakırsı, bakırsı ışığı duyuyor musunuz? Ben kentin içinde, akşamları yürümeyi seviyorum. Geceler boyunca yürüyorum, düş kuruyorum ya ha bire konuşuyorum kendi kendime. Evet bu akşam ki gibi, biraz başınızı şişirmekten de korkuyorum, teşekkürler, çok naziksiniz. ağzımı açtım mı tümceler akıyor. Bu ülke esin veriyor bana zaten. Bu halkı seviyorum ben, kaldırımlarda cıvıl cıvıl cıvıldayan, küçücük evler ve sular arasında sıkışmış, sisler, soğuk topraklar ve çamaşır gibi dumanı tüten denizle sarmalanmış bu halkı. Seviyorum, çünkü çift yönlüdür o. burada ve başka yerdedir."
- .. yarın herşey değişecek, yarın. Birdenbire anlar ki yarın da böyle olacaktır, öbür gün de , tüm öteki günler de. Ve bu çaresiz buluş ezer onu. İşte böyle düşünce öldürür insanı. Bunlara katlanamadıgı için öldürür insan kendini ya da , gençse, tümceler kurar.
-Böyle işte, dünyanın derin anlamını duyar gibi olduğum her seferde, onun bu basitliği şaşırttı beni.
- Karşılaşılan her varlık, bu sokağın her kokusu, her şey, her şey sonsuzca sevmeye bir bahane benim için.. - artık yalnız olmasını bilmeyen kişi için bir o kadar dayanak.
- Yaşam umutsuzluğu yoksa yaşama aşkı da yoktur.
tersi ve yüzüKitabı okudu
SARDUNYALAR
Aldırmazlar hiç Güz'ün gelişine,yavaş yavaş çevrelerini kuşatacak soğuklara,gelecek uzun yağmur günlerine,ya da bir o kadar uzun sürecek kuraklıklara:su ve ışık-ısı-buldukları sürece,açıp dururlar yapraklarını da çiçeklerini de-acaba onlar gibi mi yapmalı?...
Oruç Arıoba/ Tümceler
Yarın her şey değişecek, yarın. Birdenbire anlar ki yarın da böyle olacaktır, öbür gün de, tüm öteki günler de. Ve bu çaresiz buluş ezer onu. İşte böyle düşünce öldürür insanı. Bunlara katlanamadığı için öldürür insan kendini ya da, gençse, tümceler kurar.
Haydi -gelme artık bu gece; bırak, yanlış çıksın beklentim -
ki, bileyim, sen o'sun: o, beklediğim...
Bekliyorum -gelme; ki bileyim.
Gelme!
Oruç Aruoba - Tümceler
Haydi -gelme artık bu gece; bırak, yanlış çıksın beklentim -
ki, bileyim, sen o'sun: o, beklediğim...
Bekliyorum -gelme; ki bileyim.
Gelme!
Oruç Aruoba - Tümceler
Bazı tümceler tutulmaz
başlarını alıp giderler
Gitmek her şeydir onlar için ( İlhan Berk)
Nasıl, gelmeyeceğini bildiğini beklemen “bilgelik sevgisi" idiyse,
geleceğini bildiğini beklemen de, sevginin kendisidir.
Martılar ile insanların ortaklığı: mideleri için çıkardıkları gürültü...
Felsefe yapmak, kişinin, gelmeyeceğini bildiği birisini beklemesine benzetilebilir.
Haydi -gelme artık bu gece; bırak, yanlış çıksın beklentim
-ki, bileyim, sen o'sun: o, beklediğim...
Bekliyorum -gelme; ki bileyim.
Gelme!
Hiçbir zaman çiçek açmayacağı belli olan bir bitki gibi...
Olabildiğim, yalnızca, birkaç tümceydi.
Yalnızca birkaç tümce olabildim.
Birkaç tümceydi yalnızca, olabildiklerim.