Bachofen insanlığın tarihte bir dizi gelişimsel aşamadan geçtiğini öne sürdü. İlki, kabaca (hayli anarşik ve kaotik bir başlangıçtan sonra), Das Mutterrecht, yani kadınların güç, saygı ve onuru ellerinde tuttuğu poliamori (bütün tarafların rızasıyla birden fazla ilişkinin aynı anda yaşanması) ve rastgele cinsel ilişkiler hakimdi ve babalık belirsizdi. İkinci aşama bir geçiş süreci olan ve başlangıçtaki anaerkil temellerin tersine çevrildiği ve gücün erkeklerin eline geçtiği Dionisyen dönemdi. Üçüncü aşama ise bugün hala süren Apolloncu aşamaydı. Ataerkillik hakimdir ve kadın sadece bir erkeğe aittir. Bachofen'ın fikirleri, destekleyecek tarihsel veriler olmamasına rağmen, belli çevrelerde derin bir etki yarattı. Örneğin Marija Gimbutas adında bir arkeolog 1980'lerde ve 1990'larda, Neolotik Avrupa'nın huzurlu bir tanrıça ve kadın merkezli kültürle biçimlendiğini iddia etti. Bu kültürün istilacı hiyerarşik savaşçı kültürü tarafından yerinden edilip bastırıldığını ve bunun modern toplumun temelini oluşturduğunu iddia etti. Sanat tarihçi Merlin Stone aynı tezi Tanrılar Kadınken adlı kitabında savundu. Bu arketipik/mitolojik fikirler dizisi, 1970'lerin feminizminin, kadın hareketinin ve anaerkil çalışmalarının teolojisinin kilometre taşlarına dönüştü.
Sayfa 416
Uzun ama çok etkileyici ;
İnanç, tıpkı bir tren tarifesi gibi, özünde bir zamanlama meselesidir.Gar duvarındaki dairevi, heybetli, fildişi saat insan ömrünün çeşitli zamanlarında vurur.Aynı saatlerde kalkar tren. Öğleden önce tek bir sefer vardır, çocuk yaşta bir inancı benimseyenler buna biner.Öğleden sonra bir kez daha kalkar tren, ergenlik döneminin huzursuz yolcularına da alıp götürerek.Sonra ta akşama kadar başka bir sefer olmaz. Akşam geldiğinde, insan ömründe ilk derin pişmanlıkların baş gösterdiği, işlenen cürümlerin telafisinin mümkün olmadığının anlaşıldığı, en kavi yuvaların tepetaklak devrildiği, ilk ciddi sağlık sorunlarının belirdiği saatte, üçüncü kez kalkar tren.Yolcuları nedense hep son dakikada telaşla biner buna.Ve nihayet gece yarısına doğru, kritik ameliyatlardan sonra ya da ölüme ramak kala, peş peşe iki sefer daha vardır.En kalabalık trenler bunlardır. Hiçbir istasyonda durmadan, şefaat ekspresi ile dosdoğru Tanrıya giderler.Akşam yolcularının aksine, gece yolcuları, trenlerini kaçırmamak için, ne olur ne olmaz önceden alırlar gardaki yerlerini.Ve vakit gece yarısını vurduğunda, çember tamamlanıp akrep ile yelkovan başlangıç noktasına vardıklarında, garın o hıncahınç kalabalığından geriye tek tük inançsız kalmıştır.
Sayfa 87Kitabı okudu
************************************Otobüs yolculuğu yapıyorum.Karin Karakaşlı "Can Kırıkları"öykü kitabına başladım az önce. Kitaptaki ikinci öykü 99 depremiyle ilgili. 
AkilliBidik
Bu ülkede kısır döngüler değişmek zorunda.
değiştirmek zorundayız düşünüyorum başka çare bulamıyorum.
Can Kırıkları
"altımdaki zeminin titrediğini
Ocak ayının başında 
Ayşe Ümit Karabacak'ın 30 gün yazı planına başlamaya karar vermiştim ama her gün yazmak yerine aklıma geldikçe yazıyordum. Üçüncü planın sadece ilk gününü yazmışım ve bugün ikinci günden devam etmeye, "Geçtiğimiz yıl hayattan en iyi öğrendiğin şey." kısmını yazmaya karar verdim.
Bu yazıyı geçen yıldan öğrendiğim
