Son derece hoş bir dille yazılan, bolca nükte, iğneleme barındıran bir eser olan "Gevezeler ile Meraklılar" kitabı, ilk bölümde gevezelerden bahseder, sözün ne denli kıymetli bir şey olduğundan bahsedip, boşa edilen sözlerin ancak kişiye zarardan başka bir şey getirmeyeceğini söyler durur. Kendinden önce gelenlerden bir sürü alıntılar
"Amma da garip insanlar ! Sanki hepsini özellikle toplamışlar buraya."(Sf75)
Sanırım tam anlamıyla kitabı özetleyen alıntı bu olsa gerek diye düşünüyorum.Bu kadar birbirinden gece ile gündüz kadar farklı tiplemeleri ortak bir noktada buluşturabilecek yazar da sanırım Dostoyevski'den başkası olmazdı herhalde.
Kitabın
Kitap araştırmayı seviyorum, tek tek, incik boncuk döküyorum içlerini, yazara ulaşıyorum, ne yapmış kimmiş, daha önce neler yazmış, hangi dönemlerde yaşamış, hangi badirelerden geçmiş, döneminde kimlerle arkadaşlıklar kurmuş, hepsine dikkat etmeye çalışıyorum.Kitap araştırması yaparken denk gelmiştim Lorca'ya.Son derece ilgimi çekti
Lübnanlı, Hristiyan-Arap kökenli bir ailenin üyesi olan ve iç savaş sonrası Fransa’ya giden Maalouf, kendini daha çok Lübnanlı mı, Fransız mı hissediyorsun?” sorusuna karşılık; “Kimlik bölmelere ayrılamaz, O ne yarımlardan oluşur, ne üçte birlerden, ne de kuşatılmış diyarlardan. Benim birçok kimliğim yok, bir kişiden diğerine asla aynı olmayan
Havasına suyuna taşına toprağına
Bin can feda bir tek dostuma
Her köşesi cennetim ezilir yanar içim
Bir başkadır benim memleketim…
Adına şarkılar yazdık memleketim, bir değil bin canlar feda ettik yoluna, öldük öldük dirildik.Kaç ana ağladı, kaç ocak söndü sayamadık, dibini sıyırdık yokluğun da, acının da.Ağıtlar yaktık, anaların gözünü yaşlı
