Bir Nedeni Yok Yalnızca Öptüm
Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi’ dediği zamanlarda bekledim seni; gözlerimi kapadım. Bekledim. Beklerken, özlemenin hangi geçitleri geçilmez kıldığını, hangi duyguların insanı hayata
ANADOLU'MDA KAZA
Klasik direksiyon tutuşu gibi, bu taze sevmeler; tedirgin, utangaç...
Hiç bırakmamak adına tutuşturmalı, direksiyon simidine...
Bilen biliyor artık; simitler her zamanki yerine, acizane...
Sert viraj dönüşlerindeki manevralar, dıştan içe çevrimli...
Manevralar acemice, tereddütler inişli çıkışlı,
Yol rampa, yokuş mu yokuş; 4x4 takviye vites mi gerekli?...
Lakin araba hususi, Anadol...
Bal renginde, kırmızı eğilimli...
Direksiyondaki; sol içerisinde sağ olanı, yaşatma meyilli...
Bu arada,
Acemi aşıklara suni teneffüs mü gerekli?
Her defasında ama her defasında;
Sağa dönüş yapma yasağı ihlâl sonrasında; bir jandarma noktasına,
Savruk, devrik, feci kaza feci...
Kazalar geliyorum demez, zira...
Çıkıştı jandarma azarla-sitem arasında;
Acemi aşıklar hayrola?
Yoğun trafik, bozuk düzen içerisindeki klasik direksiyon eğitimi;
Acemice,
Çok ama çok acemi...
Yazık oldu Anadol 'a,
Anadolu'mda yarınlara...
N.K.(Feryad-ı naz)
Sonunda sabah oldu. Yokuş yukarı tırmanan bir yük treni gibi ağır ağır, zahmetle yol alan geceden sonra, gün doğdu. Çatı katı penceremde bir leke sessizce belirdi, giderek derinleşti. Uykulu bir güneş,temkinli ve utangaç kuzey güneşi, yeni günün başladığını, bir yükümlülüğü yerine getirircesine ilan etti. Şu anda tüm gördüğüm, dik açı çizercesine yükselen ıslak çatıyla, devasa ağaçlar arasına sıkışmış bir dilim gökyüzü. Rüzgarla savrulan ince, yaslı dallar, hafifçe çürümüş titreyen yapraklar... Boş yere havaya açılan dilenci elleri gibi. Aylardan ağustos, diyebiliriz ki mevsimlerden yaz... Güya yaz. Bu kuzey ülkesinin puslu kasvetine şimdiden yenik düştüm, ruhum denizin kuşattığı kentle, yağmurla, yosun kokusuyla dolu.
Ben seni, bahara aldanmış erik ağacı kadar utangaç da severim.
Haberin olsun.
|Cemal Süreya
Ben bakışlarındaki buğuya vurulmuştum önce; öyle hüzünlü bakardın ki, göreni bir mermi gibi delerdi bakışlarındaki nem! Sonra utangaç sözlerini sevdim, sonra uzun kumral saçlarını, sonra da her şeyini!
Şeyh Efendi, usulca kızının başını tutup omzuna yasladı. Baba kız bir süre gölgeli sessiz bahçede öyle durdular, sonra biraz utangaç ve şımarık bir sesle Rukiye:
-Bir çocuğum olacak…
Sayfa 81Kitabı okudu
Biraz uzun ama bana göre okunması gereken bir yazı...
YAŞAMDAN KESİTLER
Günlerdir heyecandan içi içini yiyordu. Ne yapacağını bilemiyordu. Neden mi? Sevebileceği, hayatındaki boşlukları doldurabileceğini düşündüğü biriyle tanışmıştı. Her şey ondan sonra tümüyle değişti. Yaşam daha bir güzel, daha bir keyifli ve heyecanlı olmuştu. Aşık
"Nerede büyüyecekleri konusunda oldukça seçicilerdir," dedi Charles.
"Çok az yada çok fazla güneş olursa, bir bakmışsın, puf, çürümüşler. Nilüferler utangaçtır. Utangaç ve gururlu,"
