Artık ne mutlu ne de mutsuzum.
Her şey geçip gidiyor.
Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde "insan" dünyasında tek gerçek şey bu.
Her şey geçip gidiyor.
Yaşam yatağına gözlerim açık, yalnız ve huzursuz gireceğim. Karmaşık bilincimin gelgitlerinde, siyah gecedeki iki akıntı gibi nostalji ve perişanlık kesişecek.