Bu gece, seni üzen şeyleri düşünerek uyuma, bir gün, biriyle, daima mutlu olacaığını düşünerek uyu. Çünkü mutlaka bir gün, biriyle, daima mutlu olacaksın..
"Hayat yollarımız birbiriyle defalarca kesişir ama biz çoğu kez gözümüzün önünden geçip gidenleri fark etmeyiz bile. Bizim görevimiz, umulmadık yerlerden çıkıp gelecek pek çok mücevhere kendimizi hazırlamaktır.
İnsan zaman zaman, fırsatların fırsatını sunan uyuma, yer ve zaman uyumuna rastlayacak kadar talihlidir."
Sayfa 48Kitabı okudu
Gitmeseydi
Çok güzel bir hayatımız olabilirdi. Çok paramız olmazdı belki, ama çok neşeli olabilirdik çoğu zaman. Oturup her akşam pek kimsenin bilmediği güzel filmler izlerdik, tatil günlerinde gidip rakı içerken dinleyeceğimiz plaklar seçerdik eski eşyalar satan dükkânlardan, kışları dışarıda kar yağarken ışıkları söndürüp evimizin perdelerini açardık sonuna kadar, Türk kahvesi yapardım ikimiz için. Hiç konuşmadan kahvelerimizi yudumlar, radyo tiyatrosu dinlerdik kar yağışını izlerken. Tiyatro ve kahveler bittiğinde filmlerden konuşurduk, kitaplardan, sanattan, memleket meselelerinden, İkinci Yeni şairlerinden falan. Sonra ben birkaç dize okurdum ona Cemal Süreya'dan. O da çok sever çünkü Cemalettin Seber'i. Sevdiğimiz şeylerden bahsederdik işte hep. Ben en çok onu anlatırdım, ondan bahsederdim yüzüne karşı. Sonra usulca çekilip köşeme ben öldükten sonra saklaması için bırakacağım mektuplardan bir tane daha yazardım. Dedikodusunu bile yapardık 17 numarada oturan komşumuzun. Uyuma vakti geldiğinde ise ben saçlarına bir öpücük kondurup öyle dalardım cennet gibi düşlere. Zaten ona sarıldığım bir gecenin içinde cehennemin işi ne ki?
Ama gitti işte...
Anonim
Bugün kederliyim, beterim bugün
Sesime ses değse çığlık oluyor
Üşüyor toprak, taşlar üşüyor
Vuslatı yakın eden yollar üşüyor
Yumma gözlerini, uyuma bugün
Bütün gölgeler akşam oluyor
Üşüyor yaprak, dallar usuyor
Savrulup yirtilan ruzgar üşüyor
Oysa ben senden neler neler isterdim
Senli sevdalarda doğmak isterdim
Sabahlar isterdim, asi ve mavi
Büyüsün isterdim ışığın rengi
"Yoh gafye yap! Yoh derliğimi gedir! Dümbüh! Gebeşaki! yoh dalgayı ayarla! Yok gazana gömür at! Yoh uyuma! Yoh galhma! hıyarağa! Yoh yimeği pişir Yoh helaya su döh! Yoh odanın dozunu al! Ibına!"
Yarın sabah erken kalkacağını bilerek insan nasıl rahat uyuyabilir ki?
Yeteri kadar uyuma fırsatı olduğu için olabilir mi acaba?
Ya da yarını çok düşünüp bugünümüzü yaşayamıyor muyuz?