Kelimeleri özenle seçmeyen, her cümlesi biat olan, her sözcüğü toz olandan uzak dur.
Özgür Bacaksız Felsefe KulübüKitabı okudu
Varsayalım ki cennet yok??Peki ne yapmalı? Dünya iyi bir yer olur muydu o zaman?
Şu iki açıklama günah karşısındaki bu insancıl tutumu örneklemeye yardımcı olacaktır. Bu açıklamalardan ilki, İsa’nın bir sözüdür: “İçinizden günahsız olan kimse, bırakın ilk taşı o koysun…” (Yuhanna 8:7) Diğeri de gizemciliğe özgü tipik bir ifadedir: “Her kim yaptığı kötü bir şey üzerine konuşuyor ve kusurunu gösteriyorsa o, yaptığı alçaklık üzerine düşünüyordur, bu nedenle hâlâ alçaklık içindedir çünkü insan ne düşünürse onun tarafından ele geçirilir – insan ne düşünürse onun tarafından tüm ruhuyla ele geçirilir. Ve ruhu pürüzleneceği, kalbi çürüyeceği, hüzünlü bir ruh üzerine çökeceği için kuşkusuz o bir dönüş yapamayacaktır. Ne dersiniz? Pisliği şu ve ya bu şekilde kurcalayın, pislik gene pisliktir. Günah işlemiş olmak ya da olmamak –bunun cennette bize ne yararı var? Şimdi bunun üzerine kara kara düşünüyorum, cennetin neşesi uğruna ipe dizilmiş inciler olabilirdik. İşte bu nedenle şunlar yazılı: ‘Kötülükten uzak dur ve iyilik yap’– kötülüğe tümüyle yüzünü çevir, kötülük üzerine derin derin düşünme ve iyilik yap.
İçimde biriken öfkeyle, "Senin varlığın bile yeterli tepemin atması için!" diye bağırdım tüm gücümle ona. "Umursama demek çok kolay de ğil mi? Seni yere, göğe sığdıramayan site beni yerden yere vuruyor! Ama ne abimin, ne senin, ne de bir başkasının bu umurunda bile değil! Beni düşüren sizsiniz ve bir maç kazandım diye sakın yllardır yakınmışız gibi davranmayın! Duydun mu?" Derin nefes alarak yanından çekip gitmek istedim ama içimde öyle bir volkan patlıyordu ki konuştukça konuşmak istiyordum. "Bana sen yazdın değil mi o mesajları? O çocuk seni görüp benden özür diledi hatta o gün. Formayı sen attin yukarıdan üzerime." Yüzlerimizi aynı hizaya getirdim. "Dün gece sardığn dizim gibi değil be nim ruhum, Bulut. Birkaç sargıyla iyileştiremezsin yaralarumı. Uzak dur. Yine uğraş benimle ama asla iyi davranma. Çünkü sen çıkarı olmadan birine iyilik yapacak insan değilsin. Hatta sen insan bile değilsin."
Ahh...
Dur!
Akıtma gönlüm yaşını...
Gözünden öpücek bir yer bırak.
Oy bana en yakın,
Bana en uzak,
Sevgili yâr...
Hasretine vur beni!
Sayfa 165
Son olarak, Machiavelli'nin cinsiyet konusundaki tutumu da, erdemi algılayışında klasik Roma kültürüne bağlı olduğunu gösterir. İtalyanca virtù ("erdem") sözcüğü, Latince virtus tan gelir, virtus'un kökü, "erkek" anlamına gelen vir'dir. Dolayısıyla, erdemlilik "erkeklere özgü"dür; nitekim, Machiavelli prensin her durumda kadın gibi davranmaktan uzak durması gerektiğini belirtir ve kadınsılığı korkaklık ve hoppalıkla özdeşleştirir.
Sayfa 24 - Can Yayınları | 17.Basım 2017Kitabı okudu
