Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
336 syf.
8/10 puan verdi
Ve bir hikayenin daha sonuna gelmiş oldum.
Birkaç pürüz dışında olay örgüsünü beğendiğimi söyleyebilirim. Naçizane yapabileceğim eleştiri, yazar olayları 6 kitap değil de 3 kitapta da pekâlâ anlatabilirdi. Onun dışında, her yeni kitabında, bir önceki kitabı hatırlatacak şekilde bilgiler vermesi çok fazla tekrara giriyordu. Sürekli aynı şeyleri okumak belli bir süre sonra rahatsız edici oluyor.
Eh, katil de olmasını istemediğim ama adım kadar da emin olduğum yerden çıktı.. Biraz üzülmedim desem yalan olur.
Tekrara kaçmasına rağmen ben oldukça beğendiğimi söyleyebilirim
Oflaz... Cidden harika bir karakterdi. Ben çok nadiren severim bir erkek karakteri, ama bu Oflaz ilk çıktığı andan beri o kadar sevdim ki kelimelerle ifade edemem hislerimi o derece harika bir adamdı. Çok korktum, o kadar korktum ki sonda ölecek, gidecek, toprağa karışacak diye; ama çok şükür yarabbim, öyle bir şey olmadı, sapasağlam kaldı aslan
Evvet. Fiyatıyla olay yaratan kitabımızın yorumuna hoş geldiniz. Direkt başlıyorum. Konusu; 2. kitabın sonundaki olay yüzünden Daren ve Nova dünyaya dönmüşlerdi ve hatta dünyadaki hallerini anlatan kitap olan "HGOİ 2,5: Ejderha ve Yıldız" da DvC ile birlikte çıkmıştı. Dünyadan tekrar diyara geri döndüklerinde artık Daren ve Nova değil,
Seriyi iyice sindirdiğime göre yorumunu yapma vakti gelmişti, bir yere kadar spoi yok. Bu seri bazen iyi anlamda bazen kötü anlamda beni aldı aldı yere çarptı. Fantastik serilerin vahşi halini ilk defa okudum, bundan önce okuduklarım peri masallarıymış. Baş karakterimiz Rin'i bazen çok sevdim bazen boğmak istedim bu açıdan çok gerçekçi bir
464 syf.
9/10 puan verdi
Tek kelimeyle mükemmel!
Bu yazarı İkimizin Yıkımı kitabıyla tanımıştım ve o kitabı gerçekten çok sevmiştim bu kitabı herkes çok daha fazla sevdiği için bir anda okumaya karar verdim ve iyi ki okumuşum okurken gözlerim sürekli dolu doluydu.
Jackson’ın çocukluğundan itibaren yaşadığı şeyler o kadar çok kalbimi kırdı ki. Alıp onu sarasım geldi kitap boyunca. Geace’in annesinden gördüğü zorbalıksa o kadar sinirlendirdi ki beni. Kitap boyunca annesinden ve eşinden nefret ettim.
Yazar her duyguyu o kadar güzel yaşatıyor ki, resmen kitapta her duyguyu alıyorsunuz.
Jackson ve Grace’in bir araya gelmesini okumak o sürece dahil olmak her ikisinin de yaşadıklarını okumak gerçekten hem çok güzel hem de kalp kırıcıydı. Kücük kasaba hikayelerini hem seviyorum hem sevmiyorum ama bu kitapta nefret ettim, orada yaşayan insanların zorbalamaları Gris’i sürekli küçük düşürmeye çalışmaları, haklı olmasına rağmen sanki suçlu oymuş gibi onun üzerine gitmeleri… gerçek anlamda sinir bozucuydu.
Antunm’a ne demeli peki. Nasıl bir arkadaş böyle şerefsizlik yapar ya. Finn ve ikisi kesinlikle layığını buldu. Kitap boyunca asla üzülmedim karakterler asla empati kurmak istemediğim karakterler.
Grace’in annesine de o kadar sinir oldum ki kitabın sonunda evet böyle bir şey yaşanacağını tahmin ediyordum ama asla affetmedim kadını.
·
Puan vermedi
Merhabaaa
Spoiler var
Adora yağmurun ilk kitabı olmasıyla beraberinde çok güzel şeyler de getiren varislerin oyunu kitabı yorumunu yapacağım o yüzden hazır olun şimdi öncelikle yazarın ilk kitabı diye ne bileyim şöyle hatalar vardı böyle hatalar vardı demeyeceğim çünkü o kadar da hataya rastlamadım edebi bir şey içirmiyor ama genel olarak zaten
Aramızda Martin Eden olarak doğan ve daha sonra kendini keşfedemeden halkın arasına karışmış insanlar olabileceğini sanıyorum… Oysa Martin keşfede keşfede artık kendine bu dünyada bir yer bulamaz olmuştu. Sonu hakkında ipucu vermeden nasıl bir inceleme yazacağım bilemedim ama spoiler yemek istemiyorsanız buradan sonrasını okumaya devam etmemenizi öneririm. Romanımız zengin kız fakir oğlan hikayesiyle başlasa da sonu öyle toz pembe bitmiyor, maalesef. Martin’ in
Ruth gibi korkak bir yüreğe yanması en trajik kısmıydı kitabın. Dönemin aristokrasisini, ikiyüzlülüğünü, sefaleti, yoksulluğu ve cehaleti, sosyalizmi ve hatta karşısındaki kurulu düzeni çok isabetli eleştiren bakış açısıyla gerçekten hiç bir kesime de ait olamadı. Hem aşktan, hem insanlardan yana hayal kırıklığı yaşadığı için kazandığı şanı şöhreti ve parayı değerli bulmadı. Herneyse,intihar güzellemesi yapacak değilim ama şu dünyanın çirkinliğini çok asil bir şekilde protesto etti aslında Sevgili Martinciğim. Üzülmedim değil ama onun o kırgınlığıyla ben de bir öldüm dirildim, çok acı çektiğini hissettim. Bir denizci çocuk denizine kavuştu, güle güle Martin.
Fantastik Edebiyatın Düştüğü Bir Çukur Olarak Rapsodi
Karakterlerin bu kadar aptal olabileceklerine inanamadığım için serinin 3 kitabını da okudum ve gerçekten bu kadar aptallarmış. Neden okudum bilmiyorum. Üçü de boşluğuma geldi. Ben kitaba verdiğim vakte üzülmedim ama bu kitabın çıkmasına olanak sağlayan yayınevi müdürü ve özellikle editörün yaşam alanının incelenmesini isterim. Psikolojik olarak iyiler mi, neden seksten başka doğru düzgün kurgusu olmayan bu şeyleri insanlara satmaya çalışıyorlar?
Kurgu düzelecek ve hiç beklemeyeceğim şekilde zekice harika bir final olacak diye beklerken ana kadın karakterin olayları benden 200 sayfa sonra anlıyor oluşuna mı yoksa ana erkek karakterin çok zeki ve becerikli olarak tanıtılıp başlarına gelen dünyanın en zor problemlerinden birini 4 yaşındaki anaokulu bebesinden daha kötü bir planla çözmesine (evet, çözdü.) mi şaşırayım ikilemde kaldığım bir seriydi. Okumayın, okutturmayın. Fantastik olarak özgün bir şey de yok.
Yazardan okuduğum ilk eserdi. Yazar 1994, İsrail doğumlu genç birisi. Çocukluğu ve gençliği İsrail’de geçmiş, daha sonra eğitim için İngiltere ve ABD’ne göç eder. Eserin orijinali İngilizce.
Kadim toprakların halklarının çektiği acıları, hüzünleri bir ufacık tebessümle öykülemiş yazar. Hemen her öyküde acı ve gözyaşı var, ama yazar bu ustalıkla azaltmasını bilmiş. Ben okurken çok sıkılmadım, üzülmedim. Çevirisi de oldukça başarılı, hem bölgenin törelerini, dini ritüellerini anlatıyor, hem de mekân, kişi betimlemelerini çok güzel, anlaşılabilir şekilde aktarıyor. Kitap 11 birbirinden bağımsız öyküden oluşuyor. Benim en beğendiğim öyküler;
-Kutsal Topraklarda Hava Satan Adam
-Kontrol Noktası
-Sağ Kurtulan Sefarat
-Şehrazat ve 97,2 FM Radyo İstasyonu
-Yüksek Topuklar
Ben öykülerin günümüzde bölgede yaşanan acıları bitirmeyeceğini ama bir nebze olsun azaltacağını düşünmekteyim.
Keyifli okumalar ve iyi pazarlar dilerim.
SONUNDA BİTTİ
Korhan'dan hala iliklerime kadar nefret ediyorum. Nurşan'dan da bir o kadar uzağım ama yine de mutlu olmalarına çok sevindim. Evli mutlu çocuklular artık.Ben bile ilk inanamadım evlendiklerine, sindirmem uzun sürdü.
Behr'e nedense üzülmüyorum, hiç üzülmedim ama son sahnede ister istemez yüreğim ufacık bir sızladı.
Salman kardeşler hayatımızdan bir roman sayfası gibi silindiği yazısını okuyunca ise yüreğime ateş düştü. O kadar kişi hayat kuruyor, küçük de olsa yer edinip şurada burada diye bilgi verirlerken Huncuğum neden yok?
Ben bir tek onu merak ediyorum bu hikayede üzüldüğüm ve tek sevdiğim evladımdı benim. Ona da bir manita ayarlasaydık, o da bir hayat kuraydı. Kurdugu hayatın neye benzediğini nasıl olduğunu bilseydik bari, silindi gitti ne demek ya?
Bu adam nerede ne yapıyor?
Benim canım orkestra şefim, benim canım piyanist herifim, sen bu seriye gerçekten çok fazlaydın.
Bu seride ikinci erkek karakter bile olamadın ama benim gözümde ikinci erkek olarak kaldın ya ona yanarım. Elimde fırsat olsa inan Korhan'ı fırlatır seni sokuştururdum ana merkeze.
Bu kitabı ben mi bitirdim o mu beni bitirdi belli değil ama sonuç olarak bitti finito!! Çok mutluyum. Normalde yazarın kitaplarını elimden bırakmadan okurdum fakat bunda elim bir türlü kitaba gitmedi. Sayfa 300'lere gelene kadar baya bir zorlandım. Gerçekten bırakmayı bile düşündüm fakat kendimi zorlayıp kitabı bitirebildim. Bu kadar
#okudumvebitti#
Büşra Nur'un 45. Durak adlı hikayesine bitirdim. Hikaye Akasya adlı esas kızın ağzından anlatılıyor.
Hikaye Akasya'nın doğum günüyle başlıyor. Doğum günü gecesi de Akasya sevgilisini terk ediyor ve Ankara'ya gidiyor. Giderken bir sebebi var. Ama hala o sebebini çözemedim.
Burada ise kendine yeni bir hayat kuruyor. Derken bir kitapçıda Yekta adında bir gençle tanışır ve arkadaş olurlar.
Bizim ki Yekta'yı sürekli takip eder. Yekta ve Akasya'nın sahneleri çok güzeldi. Özellikle baba tarafından Ankaralı olduğum için okurken içinde gibi hissettim.
Ankara kalesini hiç görmedim. Böylece görmüş oldum. Akasya kalacak yeri olmadığı için de Yekta onu kendi evine götürdü.
Yekta'nın burada üç arkadaşı daha var. Zaten Nehirle otelde tanıştılar.
Yekta'nın kardeşinin yaşadıklarına üzülmedim değil.
Akasya eski arkadaşlarıyla karşılaştı ve çok kötü oldu. Buğra'nın Akasya'ya öyle davranması hiç hoş değildi.
Mert'i de çok sevdim. En azından o iyi kalpli. Yekta ve Akasya birbirine zamanla aşık oluyor.
En sonunda ise Yekta geçmişi hatırladı. Bakalım ikinci kitapta Akasya gerçekten Yekta'yı terk edecek mi yoksa aynı şehirde yaşamaya devam mı edecek merakla bekliyorum.
Okudum bitti
Hızlı bir okuma serüveniydi benim için. Ölühane Kapıları'nı beklerken başladığım ve ona geçebilmek için hızla bitirdiğim bir kitaptı.
Epik fantastiklerde genellikle kitabın akıcı hale gelmesi için yaklaşık 200 sayfa kadar sabretmek gerekiyor ama Kan Şarkısı'da en azından benim için öyle olmadı. Dili yorucu değildi ama öyle çerezlik bir
