Aslında tesadüf eseri çıktı karşıma gecenin beş buçuğu sanki kasıtlı kalkıp ve seni okumam. Eğer öyle olduysa böyle kasıtlı uyanışlara ihtiyacım var.
"...hiç üzülmedim, çünkü artık binlerce arkadaşım vardı, kitaplardan tanıdığım birçok üzüntü ve acı dolu yaşamla iç içeydim. Dostlarımı nerede arayacağımı biliyordum bundan böyle." diyor, Pablo Nerudo.
Bende kitapları bulduktan sonra, dost aramayı bıraktım...
İnceleme yapmayı çok sevmiyorum fakat yinede söylemeden edemiyeceğim, şiirlerin uzunluğuna rağmen hiç sıkılmadan okudum ve Pablo Neurdo gibi güzel bir şair daha ekledim kalbime. Fakat az okunması biraz üzdü açıkçası ben çok, severek okudum. Yeni şairler arıyordum, oda beni arıyormuşki karşılaştık. Şiir sevenler için güzel bir yapıt okumanızı tavsiye ederim.
Bir kaç mısra bırakmak istiyorum:
"Şimdi,
Giysileri
Kendinden fazla.
Üstündekilerin
Boşluğunda yaşıyor
Bir evde yaşar gibi.
Bedeninin"
"Acılardan daha büyük bir yer yoktur
Bir tek evren var, o da kanayan bir evren."
"Dinleyecek birini arıyorum ,
Ama bu yıkılmışlığı ve acılar şölenini anlayan yok görünürde."
Üzülmedim desem yalan olur ama peşinden gitmedim. Pencereden bile bakmadım. Çünkü onu artık yitirmemek üzere bulmuştum...
Üzülmedim desem yalan olur ama peşinden gitmedim. Pencereden bile bakmadım. Çünkü onu artık yitirmemek üzere bulmuştum.
Sayfa 14 - Everest yayınlarıKitabı okuyor
Bessie yaa :))
Pek kibarsın, neme gerek, hanım efendiler gibisin. Ben de zaten daha fazlasını ummamıştım ki... Çocukken de öyle ahım şahım güzel değildin.
Bessie' nin bu sözleri açıklık karşısında gülümsemekten kendimi alamadım ama üzülmedim dersem yalan. On sekiz yaşındayken herkes hoşa gitmek ister; hoşa gidecek bir görünüşü olmadığını düşünmek de insanı pek sevindirmez sanırım..
Bessie avuntu niyetine, Senin on parmağında on hüner vardır....
