Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Bugün Kalan Hayatımın İlk Günü
Bugün kalan hayatımın ilk günü
“Hayattaki gerçek hatalar sürekli olarak tekrarladıklarımızdır,diğerlerini öğrenmek için eşsiz birer fırsattır.
“Korku kapını çaldığında kapını açmacesaretini gösterirsen arkasında kimsenin olmadığını görürsün”
“Bir şeyin alışkanlık Halini alması için 21 gün gerektiğini biliyorsundur yani üç hafta içinde
BEYAZ GECELER
Dostoyevski'nin 27 yaşında gazetede yayımlanması için yazmış olduğu uzun bir öyküdür.
Her zamanki gibi baş kahraman toplumdan soyutlanmış, içine kapanık, hayalperest biridir. Dosto bu karektere isim vermeye bile tenezzül etmemiştir. Bir de Nastenkamız var kadın karekter. Kitaplarının ortak özelliği genelde kadınlar kötü biri oluyor. Gelelim kitaba.. Hayalperest kahramanımız o kadar yalnız biridir ki yaşadığı petersburgda 8 yıl kimseyle yakınlık kuramaz. Beyaz geceler ismi de bu şehirden alır. Güneşin batmadığı Petersburg gecelerinden.. Beyaz gecelerden birinde Nastenkayı görür. Biri ona rahatsızlık vermek üzereyken bizim sünepe bir cesarete gelir ve kızı kurtarır. Arkadaşlıkları başlar. Beyaz gecelerde batmayan güneşin doğmasını bekleyene kadar sohbet ederler. Bu kızcağızımızın bir sevdiceği vardır. 1 yıl bekle gelip seninle evlenicem der. O sıralarda da bir yıl olmuştur. Kahramanımız kahrolur tabi ama çaktırmaz. Kızı o kadar sever ki ona yardım eder. Adama mektup yazar. Adamdan ses çıkmaz. Kız çok üzülür onun gelmiceğini anlayınca ve kahramanımızın da ona aşık olduğunu anlayınca der ki "ben artık onun sevgisini zamanla kalbimden atarım senin de sevgine zamanla layık olmaya çalışırım eğer sen de kabul edersen". Bizimki mutluluktan çılgına döner. Kolkola girerler ve yarının planını yaparak yürümeye başlarlar. Sonra yanlarından biri geçer ve dikkatle bakınca kızın sevgilisi olduğu anlaşılır. Onu görür görmez kız bizimkini bırakır ve ona gider..
Benim bir kitapla yaşadığım en uzun sürevenlerden biriydi sanırım 4 5 ayda ancak okuyabildim. Pes etmediğim ve bu yolculuğu tamamlayabildiğim için öncelikle kendimi tebrik etmek istiyorum.
Şimdiye kadar ki okuma serüvenimde büyük çoğunlu kurgu olan kitapları okudum hep. Eğitim hayatım da formüller üzerine kurulu olduğu için hiç kelimelerden bilgi öğrenmediğimi farkettim bu kitabı okurken. Kitap bir roman ama büyük çoğunluğunda felsefe tarihinin temelini anlatıyor. Felsefeyi hep merak edip öğrenmek istediğim için bana çok iyi bir zemin hazırladığını düşünüyorum.
Biraz da kitaptan bahsedicek olursak Sofie adında bir kız var ve 15. Yaş günü için bir mektup almasıyla başlıyor kitap. Mektupta "Kimsin sen?" yazıyor. Bu soruda aslında felsefenin en temel sorularından biri. Böylelikle de Sofie felsefe dersleri almaya başlamış oluyor. Kitap için iç içe geçmiş iki bölümden oluşuyor diyebiliriz. Kurgu kısmı ve felsefi bilgilerin bulunduğu ara kısımlar. Felsefi bilgi kısımları benim gibi sadece lisede 3, 5 filozof öğrenmiş biri için müthiş doyurucuydu. Sadece bugüne yaklaşırken Satre, Nietzche, Camus çok hızlı geçilmişti bence. Kurgu kısmına gelirsek başta çok güzel bir merak duygusuyla beslenmişti, ama gizem çözüldükten sonra iş biraz karıştı. Son bölüm bana biraz gereksiz geldi açıkçası. Evet baştaki bölümlerle bağlantılı bir sürü kısım vardı ama felsefi bölüm bittikten sonrası olmasada olur tadındaydı. Okuycak olanlara keyifli okumalar dilerim.
Goethe'nin okuduğum ilk kitabıydı. Faust'u da okumayı düşünüyordum ama bu kitaptan sonra biraz daha erteleyebilirim sanırım. Kitabın edebi yönünü beğendim ama ana fikri ve savunulan düşünceler hoş değil.
Yazarın anlatım üzerine olan yeteneği, kitabın kompozisyonu ve bir mektup roman olmasına rağmen olayın tek karakter ağzından bu derece iyi
Gabriel Garcia Marquez’in yazdığım ve yazabileceğim en iyi kitap diye tanımladığı Kolera Günlerinde Aşk kitabı, bir solukta okunup bitirilecek kitaplarından biri değil kesinlikle. Okurun kitabı okumak için doğru zamanı seçmesi oldukça önemli. Özellikle ilk bölümlerde bir çok cümleyi tekrar tekrar okuyup üzerinde uzun uzun düşünmem gerekti. Yaşam,
Baron tatil için Semmering'e gider. Tek başına bitmesini istemediği tatilinde küçük yaştaki Edgar ve annesiyle tanışır. Annesine yakın olmak için başta küçük çocuğu kullanan Edgar annesiyle samimi olduktan sonra küçük çocuğu umursamaz. Bu olay küçük çocukta nefret hissi uyandırır. Küçük çocuğu oyalayıp yanlız kalmaya çalışan Edgar'ın bu oyununa annesi de katılır. Hem annesine hem Baron'a olan öfkesi ve nefreti onu şiddete yönlendirir. Bir gece annesinin onu odaya kilitleyip Baron ile ormanda yürüyüşe çıkması üzerine onları takip etmenin bir yolunu bulan küçük çocuk Baron'un annesini bir şeylere zorladığını görür. Küçük çocuk hemen otele odasına döner. Aradan uzun bir süre geçtikten sonra annesi ve Baron geri gelirler. Tekrar Baron annesini bir şeylere zorlar. Buna dayanamayan küçük çocuk Baron'un yüzüne bir kac yumruk atar. Baron oteli terk eder ve annesi özür dilemek amacıyla küçük çocuğun ona mektup yazmasını ister. Bunu reddedip annesinin yuzune vuran küçük çocuk utancından büyükannesinin evine kaçmaya karar verir. Annesi onun kaçtığını ve büyükannesinin yanına gittiğini anlayıp ondan önce oraya varır. Babası da oraya gelir ama küçük çocuk babasına hiç bir şey anlatmamaya karar verir. Annesiyle arasındaki küskünlük de sona erer
