90 Yıldır Hiçbir Şey Değişmemiş...
Türk ticaretinin belkemiğini oluşturan Rum ve Ermeni aracıların yerini doldurmaya çabalayan birçok Türk şirketi temsilcilik görevlerini ihmal ederek Ankara’ya koşarlar ve büyük devlet ihaleleri kaparak zengin olmaya çalışırlar. Zaten, son yıllarda Türkiye’de ticari ahlak da çöküntüye uğramıştır.
( İngiliz Büyükelçisi Kasım 1929)
Sayfa 53Kitabı okudu
Bütün ülkede bir kısıtlama devrine girildi. Yiyecek sıkıntısı büyüyordu. Ekmek, karneye bağlanmış, büyükşehirlerde yaşayanlar bahçelere sebze ekmeye başlamıştı. Azınlıklara Varlık Vergisi konmuş ve ödeyemeyenler Aşkale'ye sürgüne gönderilmişlerdi. Durum Çankaya Köşkü'nde de daha parlak değildi. Yokluk, oraya kadar tırmanmıştı.
İnönü ailesi yakıt yokluğundan köşkte paltoyla oturuyordu. Tütüne, çaya ve kahveye zam geldiği o günlerde İsmet Paşa sigarayı bıraktı.
Sayfa 80 - Can YayınlarıKitabı okudu
1941 varlık vergisi
Komisyon ülke genelinde varlık vergisi alınacak zengin 114.368 kişi tespit etti, bunlardan 3877'si gayrimüslim veya yabancı ülke vatandaşıydı. Toplam verginin yüzde 70'i gayrimüslim ve yabancı vatandaşların payına düşüyordu...
Varlık Vergisi
1942 tarihli Varlık Vergisi Türk burjuvazisinin genelinde huzursuzluk ve kuşkuya yol açmıştı. Bu vergi, bürokratların ve ordunun hakim olduğu Kemalist rejimin, Türk burjuvazisinin çıkarlarının güvenilir bir destekçisi olmadığını belli etmiş, bu topluluğun tehdide açık olduğunu göstermişti.
Bunun için Türk Devletine düsman içimizdeki gavurlar
Varlık vergisi daha çok hafızalarda vergisini ödemeyen azınlıkların Aşkale'ye sürgünü şeklinde yer etti...
"34 olaylarından sonra Trakya boşaldı, 6-7 Eylül'le birlikte İstanbul. Kime sinirlenseniz şamarı biz yedik. İnönü, varlık vergisi dedi malımızı aldı,hürriyetçiydi Menderes, göz dikmedi malımıza. 6-7 Eylül 'le canımızı aldı."
Sayfa 13 - Everest YayınlarıKitabı okudu
