"Hepimiz biliriz ki insanlar, ebedî zannettikleri ayrılıktan suitefehhümlerden (yanlış anlamalar), kinlerden, nefretlerden, gayri kabili tamir görünen kalp kırgınlıklarından pek çabuk kurtulur. Bir kere kırılan kalbin bir daha yapılamayacağı pek yanlış bir tarzdır. Daima kırılan ve daima yapılan şeyin adı kalptir; çünkü bu canlı bir şeydir; daima değişir ve yeni yaratır; kalbi bir porselen vazo gibi camit (katı) bir şey farz etmek doğru mudur?"