Allah(cc) kutsi bir hadiste nafilelerin önemini şöyle belirtir:
"Kulum nafile ibadetlerle bana öyle yaklaşır, öyle yaklaşır ki; artık ben onu severim.Onu sevdiğimde de onun tutan eli, gören gözü, işiten kulağı, yürüyen ayağı olurum."(Buhari, Rikak,38)
Burada ifade edilen eylemler mecaz olarak anlaşılmalıdır. Ama kast edilen şey Allah'ın kulunun hayatına yön vermesi ve onu yalnız bırakmamasıdır. Ona feraset verir; herkes duvarı görürken o duvarın arkasını da görür. Ona basiret verir; herkes bugünü görüp gözlerken o geleceği görüp gözler. Ona korkusuz bir kalp, bitimsiz bir şefkat, sınırsız bir hoşgörü ve hepsinden ötesi müthiş bir iç derinlik ve kalp safveti ile ruh duruluğu bağışlar. Zaten İnsan Allah ilişkisinin en önemli boyutu da bu değil midir ?
Sayfa 57 - Siyer YayınlarıKitabı okudu
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim.
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara.
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim.
Yokluğunu düşünüp. Yitmesine yanmakla
Ne gelir elden, sevgim onu tutamadıysa.
Gece yıldız içinde, o yoldaş değil bana.
Hepsi bu. Uzaklarda şarkı söylüyor biri.
Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca.
Gözlerim arar onu, yaklaştırmak ister gibi.
Yüreğim arar onu, o yoldaş değil bana.
Artık sevmiyorum ya nasıl nasıl sevmiştim
Sesim arar rüzgarı ulaşmak için ona.
Artık sevmiyorum ya severim belki yine.
Ne uzundur unutuş, ah ne kısadır sevda.
Lâlettâyin
Balıkçıları izliyordum
Kadınlar renkli, uzun etekli elbiseleriyle gülüşüyorlardı
Yalıçapkını mahallenin muhtarı
Kediler sokak serserisi bu boynuna etir sürmüş kadınların kucağında
Çinekopun kokusu yayılıyor pöfür pöfür
Bana birkaç demlik şiirler döktürürcesine
Pencerelerden bakan teyzeler
Tepemde kurusun diye asılmış ıslak çamaşırlar
Sanki
Ben o adamı severim ki; ruhu dolup taşmıştır, öyle ki kendisini unutmuştur ve her şey onun içindedir. Böylece her şey ona ölüm getirir.
Ben o adamı severim ki; ruhu ve kalbi özgürdür. Böylece kafası yalnız kalbinin kabıdır, ama kalbi onu yok olmaya sürükler.
Sayfa 13 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
