KARANLIK SOKAKLARIN İSYANKAR DELİKANLISIYIM
KINAMAYIN KIZMAYIN İSYANIMA,NAPAYIM SEVDALIYIM
ACILAR YAKAMI BIRAKMAZ MUTLULUK YANIMA YAKLAŞMAZ
GÜNDEN GÜNE ERİYİP GİDİYORUM UMRUNDAMI DÜNYA
SADECE İZLE YOKOLUŞUMU SEVMEYE ÇALIŞMA!
GURUR DUY BİRAZ KADERE DİRENİŞİME VE SANA OLAN BU SEVGİME
İSYANKAR Bİ BERDUŞUM BU AŞKIN YOLUNDA
İSYANIM KENDİME SANA VE BU AŞKINA
ELİNİ TUTSAM ALIŞKIN DEĞİLİM BIRAK DİYORSUN
AYIPSA AYIP UTANMAM İŞTE YAZIYORUM
SONRADA ANASI TİPLİ PİÇLERİN İÇİNE DÜŞÜYORSUN GÖRÜYORUM
İSYANKARIM BELKİ AMA DUYGUSALIM BİRAZDA
SENİ DÜŞÜNÜP DÜŞÜNÜP AĞLARIM ARADA SIRADA
KAPILMIŞIZ İŞTE KURT KAPANINA KURTULUŞ YOK TEK BAŞINA
UYARANLARA KULAK ASMADIM DÜŞTÜM AŞKIN YOLUNA
EĞER ÖLÜR GİDERSEM BU YOLDA SEN HİÇ KAFANI YORMA
BENDEN KURTULAMAYACAKSIN CEHENNEMDE KALCAZ ZEBANİLER ARASINDA
BEN İSYANKAR SENDE GÜNAHKAR OLUNCA!....
(yazar MIZARLI TİLKİ)
Bütün hayat, tembel ve rahat bir uyku idi. Gururumu da nelerde kullandım? Ünlü bir terziye elbise ısmarlamakta; tanımış aileler içine kabul edilmekte; Prens P.'nin elini sıkmakta... Gurur hayatın tuzudur derler; gururum nereye gitti? Ya ben yaşadığım hayatı anlayamadım, ya da bu hayatın hiçbir değeri yoktu. Daha iyisini de bulamadım, göremedim, kimse göstermedi. Sen bir gelip, bir kayboluyordun, kuyruklu yıldız gibi; bense her şeyi unutuyordu, ağır ağır, sönüyordum.
Yasli Adam: O kelimeyi kullanmamalisin. Siyasi olarak dogru degil diyelim. Biiip!
Genc Kadin: Kusura bakma ama ben her zaman neyse ne oldugunu soyledigim icin kendimle gurur duydum. Her ne zaman bir kelime yasaklanirsa demokrasi de bir adim daha geri saymis olur. Toplum, sorunu cozmek icin dilden bir sozcuk cikartilmasini iktidarin zayifligi olarak gorur.
Yasli Adam: Bence toplum siyasi olarak yapilan bu duzenlemenin, azinligi onemseyen demokratik bir soylem oldugunu dusunecektir.
Genc Kadin: Ben de diyorum ki, toplum da icinde yer alan insanlar kadar korkaktir ve bu insanlar da demokrasi icin fazla aptaldir.
Yasli Adam: Demek istedigini anladim, ama sana katilmiyorum. Insanlarin niteliginden hic suphem yok.
Genc Kadin: Insanlarin nitelikleri bir kelimeyle ifade edilebilir: Ikiyuzluluk. Dogru olani soyleyip yanlis olani dusunenleri yuceltirken yanlis olani soyleyip dogru olani dusunenleri alcaltiyoruz.
(Ismi lazim degil Turkiyede yasakli bir filmden alinti konusmanin bir kismi)
"Söz gelişi, iyi huylu bir insan olduğuma kalıbımı basamam. Biraz aşırı dik kafalıyım. Oysa biraz daha yumuşak olabilmek gerek. Çevremdekilerin aptallıklarını ve kötülüklerini gerektiği kadar çabuk unutamıyorum. Ne de bana karşı işledikleri kusurları. Yaradılışım belki de biraz kinci denebilir. Birinden sıtkım sıyrıldı mı, temelli sıyrılıyor artık."
"Onun gururunu ben de kolaylıkla hoş görebilirdim. Benim gururuma dokunmamış olsaydı."
Mary, "İyilik duygularının bu denli canlı oluşuna hayranım." diye fikir yürüttü. "Yine de içten gelen duyguları mantıkla yürütmek şarttır. Ve benim kanımca katlanılan güçlük eldeki amaçla orantılı olmalıdır."
... bunun yanında düşüncelerime ve bilgilerime değer veriyor ama duygularımı umursamıyor. Oysa bana gurur veren tek şey bunlar. Herşeyin kaynağı, bütün gücü ve kuvveti, bütün sevinçleri ve acıları veren kalptir. Benim bildiklerimi herkes bilir ama bu kalp yalnız benimdir.
