Tüm resûllerin ortak davetidir “Lailaheillallah".
Bu kelimedir, kavimleri Müslim ve kâfir diye ayıran...
Bu kelimedir, insanların dünya ve ahirette varacakları sonu belirleyen...
Bu kelimedir, baba ile oğulu karşı karşıya getiren tarih sayfalarında...
Bu kelimedir, Nuh'u (as) kurtuluş gemisine alıp, ciğerparesini azgın dalgalara mahkûm eden...
Bu kelimedir, Lut'u (as) kurtulanlardan kılıp, karısının başına gökten taş yağdıran...
Bu kelimedir, İbrahim'i (as) babasına ve kavmine karşı tüm cesaretiyle “... sizler de babalarınız da apaçık bir sapıklık içindesiniz..."dedirten...
Yine bu kelimedir, İsrailoğullarını zamanın tağutundan kurtaran da, çöllerde kırk yıl dolaştıran da...
Bu kelimedir, tüm aristokratların peygamberlerine eziyet etme sebebi...
Bu kelimedir, Resûlullah'a zamanın en güveniliriyken, “şair, yalancı, deli, kâhin, büyücü" damgası vurduran...
Bu kelimedir, Resûlullah'a, kendi hâlinde bir tüccarken “Ortağı olmayan Allah'a ibadet edilinceye kadar kılıç ile gönderildim." dedirten...
Bu kelimedir, köle Bilal'i (ra) Mekke'nin efendisi Ümeyye karşısında dile getiren...
Bu kelimedir, ayrılık ve zillet içinde yaşayan Arapları, birlik ve izzetle tarih sahnesine çıkaran...
Bir kelime düşünün ki Allah (cc), yüz binlerce resûlü (as) onu söylesin, söyletsin, yaşasın ve yaşatsın diye görevlendirmiştir.
Bir kelime düşünün ki Kitaplar onun için indirilmiştir.
Bir kelime düşünün ki uğruna yurtlar terk edilmiş, dostlar düşman edinilmiş ve kılıçlar kınından çekilmiştir.
İşte o kelime, “Lailaheillallah"tır.
اِنَّ اللّٰهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتّٰى يُغَيِّرُوا مَا بِاَنْفُسِهِمْۜ
Bir toplum kendisindekini değiştirmedikçe Allah onlarda bulunanı değiştirmez,
(Ra'd 11 ayet)
Kalplerinizi dinlendirin
Hazreti Ali -ra- şöyle der:
"Kalplerinizi dinlendirin ve onları dinlendirmek için ince -ve hoşa giden hikmetli- sözleri talep edin. Çünkü bedenlerin bıktığı gibi kalpler de bıkar."
Sayfa 23Kitabı okudu
İbni Abbas ra'dan rivayet edildiğine göre Hz Muhammed sav bir hadisi şerifte şöyle buyurmuştur...
"Cennete ilk cağırılacak olanlar her halükarda Allah'a hamd ve şükür edenlerdir.."
“Hz. Ebubekir(ra) , gerçekten de Efendimiz’den sonra ashab içinde en faziletli zat idi.”
~
Sonu...
Hz. Ömer Kudüs'e yaklaşmıştı. Ibn Kesir, el-Bidaye'sinde Hz. Ömer ile Ebû Ubeyde'nin birbirleriyle karşılaşmasını bize çok güzel ifadelerle anlatır: İki İslam yiğidi birbirlerine yaklaştıkları zaman atlarından inip, iki aşık gibi birbirlerine koşmaya başladılar. Birbirleriyle buluşunca da ikisi de birbirlerinin ellerini öpmeye çalıştılar. Koca Halife, Ebû Ubeyde'nin elini öpmeye çalışıyor, Ebû Ubeyde de Halife Ömer'in elini öpmeye çalışıyordu. Sonra birbirlerine sarılarak gözyaşı döktüler ve hasret giderdiler.
Sonrasında Kudüs'e birlikte girdiler. Hz. Ömer (ra) selametle içeriye girdi, şehrin anahtarlarını aldı ve istirahat etmek için Ebû Ubeyde'ye: "Ey Ebû Ubeyde! Haydi, beni çadırına götür" dedi. Ebû Ubeyde önde, Halife Ömer arkada İslam ordusunun komutanı Ebû Ubeyde'nin çadırına girdiler. Çadır çok sıradan ve basit bir çadırdı. İçeride bir kişinin bile zor yatabileceği kadar küçük bir keçe vardı. Halife Ömer bu hali görünce gözyaşlarını tutamayacak ve diyecekti ki:
"Ey Ebû Ubeyde! Dünya hepimizi değiştirdi, ama seni asla değiştirmedi.”
(Ibn Asakir, Tarihu Medineti Dimeşk, c. 7, s. 165)
Sayfa 122Kitabı okudu
Bilesiniz ki, kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur.
Ra'd-28
"Emrolunduğun gibi dosdoğru ol!..”
(Hûd Sûresi)
Sayfa 683Kitabı okudu
( Ne kadar güzel bir Dua !) NESİBE (ra) Annemiz:
"Ya Rabbi! Beni sevgi yorgunu yapma ! İlk günden son güne sevgimin istikametini şaşırtma! İlk günün heyecan ve aşkını yüreğimden eksik etme !" (Amin)
Hz. Fâtıma bint Resûlillah (ra)
“Ey Ali! Gönlün bir tane, sevgin ise dört tane… Bir kalbe bu kadar sevgiyi nasıl sığdırdın?”
Efendimiz (sas)
…
“Yâ Resûlullah! İnsan beyni bir tane olmasına rağmen onun sağ, sol, ön ve arka diye yönleri vardır. İnsanın kalbi de bir tane olmasına rağmen, kalbin de böyle yönleri vardır.
Ben Allah’ı aklım ve imanımla, sizi ruhum ve imanımla, Fâtıma’yı insani canım ve nefsim ile, Hasan ve Hüseyin’i ise babalığın tabii icabı ile seviyorum.” dedi.
İki Cihan Güneşi Efendimiz (sas) bu cevaba tebessüm etti ve:
“Ey Ali! Bu sözleri sana kim söyledi, bu sözler senin sözlerin değil.” dedi.
Ali: “Fâtıma” dedi. Efendimiz (sas) :
“Fâtıma, benden bir parçadır; bu sözleri ancak Peygamber ağacının dalından alınmış meyvelerden biri söyleyebilir.” buyurdu.
Sayfa 296Kitabı okudu
