Veryansın!
Ağasına, paşasına ..
.. dünyasına , feleğine. .
..anasına, avradına ..
Sayfa 81Kitabı okudu
Kemal Sunal
Sanki bugünleri anlatıyor rahmetli.
“Herkes herkese bir kazık atıyor, sonra kendi canı şu kadarcık yandı mı veryansın ediyor, basıyor yaygarayı. Hepimiz birbirimize bir kazık atarsak nasıl düzelir bu işler?”
Zevkten dört köşe mırmır eden bir kedi gibiydi. Bir dinleyen bulmuştu ya, hem de candan bir dinleyen, veryansın ediyordu.
Sayfa 123Kitabı okudu
Sevgilim... Şimdi ben de senin gibiyim....
Günler akıp gidiyor. Geceler sabaha, sabahlar akşama devriliyor ama benim kendimle kavgam hiç bitmiyor.
Dilimde hep bir keşke, hep bir veryansın... Çok kızıyorum kendime. Seni geri dönmeye zorladığım için, korkularını göremediğim için, bizi böyle bir sona mahkum ettiğim için... Ömrümüzün en güzel yıllarını ayrı geçirmek de varmış kaderde. Olsun diyorum yine de. Yaşıyorsun ya, iyisin ya... Senin canın sağ olsun.
Bazı geceler rüyalarıma geliyorsun, saçlarımı okşuyorsun ve yeniden kavuşuncaya dek, kendine iyi bak diyorsun.
Adın gibiydim sevgilim, diyorum içimden.
Esittin yağmurlar yağdırdın.
Gittin, fırtına hasret bıraktın.
Serzeniş 3 - Vebal