“Vigny taraflarına dönerken ne de olsa biraz hüzünlüydüm, tüm bu insanların, bu evlerin, bu pis ve ruhsuz nesnelerin artık eskisi gibi, doğrudan yüreğime hitap ederek, bana bir şey ifade etmediklerini düşünüyordum, ayrıca benim de, ne kadar zıpır görünmeye çalışırsam çalışayım, yeterli gücüm kalmamış olabilirdi, bunu hissediyordum, yani daha da öteye gidecek kadar, böyle, tek başıma.”