Dönüm noktam olduğun gün
Hayatıma virgül de oldun !
Sayfa 76Kitabı okudu
Kendimi baştan sona yalanlardan ibaret bir cümlenin içinde unutulmuş virgül gibi hissediyorum” dedim. Sigara paketinin jelatinini, kutusundan sıyırıp aldı ve karton kapağındaki boşluğa şunu yazdı: “İnsanların çok mühim, onca gündelik telaşları arasında seni hatırlayacaklarını mı sanıyorsun kuzum? Yazık. Hem bilmemen imkansız! İnsan bir başkasını yalnızca, canını o kişi yaktıysa ya da ondan bir menfaati varsa hatırlar…
Her zaman bir kitabın sonuna yaklaşır gibi yaşa,
Lunaparkta kaybolmuş gibi yaşa,
Oyuncak dükkanındaki çocuğun iştahıyla yaşa..
Kaybolmuşluğu unut, etrafına bak!
Yüzmek gibi yaşa, boğulmak gibi değil,
Uçmak gibi yaşa, düşmek gibi değil,
Bir çiçek gibi baharı umut ederek yaşa,
Kuş sesleriyle bir ağacın gölgesinde uzanır gibi yaşa...
Kaşık kaşık çikolata yiyip, ellerini beyaz tişörtüne silen çocuk gibi yaşa...
Saatlere bakmadan yaşa,
Beklemeden yaşa,
Yorulmadan yaşa.
Bir tırtılın kelebek olma hayali vardır,
Senin de bir hayalin olsun..
Öyle yaşa işte!
Boynu bükük soru işaretlerini boş ver. Dik ünlemlerin var!
Noktaları at çöpe, kucak dolusu virgül getirdim sana.
Tanrı'nın sana uzattığı beyaz kağıdı geri çevirme...
Yani diyorum ki;
Sevgili kardeşim,arkadaşım,dostum...
Yaşa da,
Nasıl yaşarsan yaşa...
Nasıl istersen öyle yaşa...
Virgül koyup cümleyi uzatamıyorsak, nokta koyup bitirmesini bilmek gerek.
Nokta kadar mefaat için, virgül gibi eğilenler, sonunda düz hat olup çiğnenmeye mahkumdurlar.
La Edri
" İnsan sadece virgül koyabilen bir varlıktır! "
Sayfa 150
Şimdi artık ekleyecek ne bir virgül kaldı, ne nokta. Ne bir harf, ne yeni bir kelime.
Sayfa 63
