“Şimdi gözümün önündeki görüntüler renkli kırları andırıyor.
Korkacak bir şey yok.
Kırlarda koşuyorum.
Sanki bir deniz kentinde yaşamıyorum.
Hep kırlar.
Esintiyle birlikte eğilen otlar arasında bir başımayım.
Birazdan ölüm beni alacak.”
“Gittiġim her yerden az evvel çıkmış gibiyim,
Nereye bakarsam bakayım bulamıyorum kendimi.
Olduğum hiçbir yerde değilmişim gibi geliyor,
Olmadığım her yerde de varmışım gibi…”