Bu bir tezi kuşu yaprakları birbirine dikerek
yuva yapar. 🪡🐦🙂
・・・
Terzi kuşunun gagası bir dikiş iğnesi gibidir. İplik olarak kullanmak üzere örümcek ağından ipek, tohumlardan pamuk ve ağaç kabuklarından da lif elde eder.
Halen bir ağaca bağlı olup gelişmekte olan yaprakları seçer ve kenarları üstüste gelecek şekilde bu yaprakları çekerek şekle sokar. Bunun ardından sivri gagasıyla her bir yaprağın kenarına bir delik açar.
Topladığı örümcek ağı veya bitki liflerini bir terzinin iğne iplik kullanması gibi gagasıyla deliklerden geçirir ve düşmelerini engellemek için her ilmiği düğümler. Aynı işlemi diğer uçta da yaparak iki yaprağı birbirine “dikmiş” olur. Bir çift yaprağı ya da tek bir yaprağı kendi etrafında döndürmek için yarım düzine kadar düğüme ihtiyaç olabilir.
Daha sonra kuş bu keseyi çimlerle doldurup döşer.
Ayrıca bu yapraklarla kaplı kesenin içinde, dişisinin yumurtalarını koyacağı gizli bir yuva daha diker. 🍃🏠
#kuşlar #yuva #hayvanlar
youtu.be/Gru-YU9yGRg
Kaynak: ahirzaman
KADINIM BEN! İNSAN KADIN... / Beynin si*ini bile yönetemiyor!
Bu sabah "SEVİŞMEK" dedim diye (#108423711) maruz kaldığım cümlelere bakın;
- Kadın halinle "sevişmek" yazmışsın, aranıyorsun herhalde.
- Varsa bir ihtiyacın giderelim.
Okurken duydunuz demi siz de kulaklarınızda, şu filmlerde bıyık burmalarıyla meşhur öküzlerin böğürmesini, ağızlarından akan
Babam
Sen evden çıktın ya, önce duvarlar nemlendi. Çatı odalara indi. Pencereler birer örümcek ağı. Eşik çoktan darağacı. Sokaklar zülüflerinden esmiyor artık. Zaman eşyada boğuldu. Ev değil, yaprak döken bir hatıra. Yalnızlık her yerden ses veriyor. Bir elin ötekinde çırpınıyor. İnsanın yalnız ağlaması ne kadar acıymış.
Sayfa 45Kitabı okudu
Sen evden çıktın ya, önce duvarlar nemlendi. Çatı, odalara indi. Pencereler birer birer örümcek ağı. Eşik çoktan darağacı. (..)
Ev değil yaprak döken bir hatıra. Yalnızlık her yerden ses veriyor. Bunaldım diyorum, herkes biraz daha kabuğunun içinde. Bir elim ötekinde çırpınıyor. İnsanın yalnız ağlaması ne kadar acıymış.
Sen evden çıktın ya kırk beş yıl çıkmıyor işte.
Sayfa 48 - Kırmızıkedi Yayınevi
Prens Mustafa | Şubat ayı hikaye yazma etkinliği
Loş ve yarısı boş bir odanın tam ortasında oturuyordu. Dizelerini gövdesine yapıştırmış çenesini dizlerine yaslamıştı. Önünde duran sıvası dökülmüş duvarı seyrediyordu. Sadece bir kaç dakika da o kadar çok anlam çıkarmıştı ki, en çokta kendi yaşamına benzetmişti onu. Kirli beyaz bir duvarın tam ortasında kocaman bir delik...
Kafasını önündeki
𝐄𝐙𝐈̇𝐊 𝐕𝐄 𝐀𝐒̧𝐀𝐆̆𝐈𝐋𝐈𝐊 𝐁𝐈̇𝐑 𝐑𝐎𝐌𝐀𝐍:
“𝐄𝐳𝐢𝐥𝐦𝐢𝐬̧ 𝐯𝐞 𝐀𝐬̧𝐚𝐠̆𝛊𝐥𝐚𝐧𝐦𝛊𝐬̧𝐥𝐚𝐫“
Romanın orijinal adı bu: ‘’Ezilmiş ve Aşağılanmışlar’’ 
Ezilmiş ve Aşağılanmışlar (1861) 
Fyodor Dostoyevski ‘nin idam mahkumluğundan sonra 9 yıl boyunca yaşadığı Sibirya sürgünü dönüşü yazdığı ilk romanı olma özelliğini taşıyor. Bu süreçte Fyodor Dostoyevski ‘nin ruhunu ızdırapla doldurmuş, ruhu kor bir ateş yana yana
Sen evden çıktın ya, önce duvarlar nemlendi. Çatı odalara indi. Pencereler birer örümcek ağı. Eşik çoktan darağacı. Sokaklar zülüflerinden esmiyor artık. Zaman eşya da boğuldu. Ev değil, yaprak döken hatıra. Yalnızlık her yerden ses veriyor. Bunaldım diyorum, herkes biraz daha kabuğunun içinde. Bir elim ötekine çırpınıyor. İnsanın yalnız ağlaması ne kadar acıymış.
Sen evden çıktın ya, kırk beş yıl çıkmıyor işte.