Günaydın. Hayırlı sabahlar
Kırmızı gül aşk demekmiş! Yok ya? Bütün aşklar aynı şey demek değil ki! Sarı gül ayrılık anlamına gelirmiş! Hadi oradan! Kim uyduruyor bunları! Hangi çiçek toptancısı isim verebiliyor binlerce şairin milyon yıldır adlandıramadığı şeylere?
Sayfa 26
Kendime bakarım, saçımı kestiririm yoluma bakarım yani
Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da
Yürümeyi yeniden öğrenen felçli bir çocuk gibi Sokağa çıkmalıyım şimdi ve çoktandır
İhmal ettiğim dostlara yeni bir adres bırakmalıyım
Pencereleri açmalı, kitapları düzenlemeliyim
Belki bir yağmur yağar akşama doğru
Yarıda bıraktığım şiirleri tamamlarım
Aşk bitti diyordu ya bir şair
Aşk bitti işte tam da öyle
Hakiki Aşk
Mecazî aşk seni bu kadar deli eder ;sana bu derece hükmünü geçirirse ya hakikî aşk seni Ne hallere koyar?
Sayfa 83Kitabı okudu
Başka bir hal imiş aşk
Aşkın mekânı beden değil. Aşk bedene sığmıyor. Öylesi yalnızca nefsin bir oyunu. Zira bedene hapsedilen aşk ölüyor, gözlere sırlanmış aşk kör ediyor. Oysa aşkın hakikati Ölümsüz'e olandır. Hani derler ya dervişin biri, bir gün dağın yamacından geçerken gözünden kan akıtırcasına ağlayan bir genci görür de dayanamaz onun bu hâline ve yanına gider: "Hayırdır evladım?" der "Ne oldu sana da boyle kanlı yaş lar döküyorsun gözünden?" Genç yutkuna yutkuna cevap verir: "Sorma baba! Sevdiğim bir kız vardı, gencecik yaşında daha murat alamadan dünyadan göçtü de gitti. Ölüm o dilberin de nefesini tüketti. Ya ben nasıl ağlamayayım!" "Ağlama evladım. Bunun için ağlanır mı? Bir başka sevgili bulursun. Ne var bunda ağlayacak!" Bu sözleri işitince hiddetlenir genç, hiddetinden ne edeceğini bilemez. "Sen ne dersin a derviş, hiç olur mu öyle şey, aşkın edebine yakışır mı bu dediğin?" der ve sıkar dişlerini. Tebessüm ederek cevap verir derviş "Olur, evladım olur. Bir başka sevgili de bulursun. Lakin dikkat et de bu kez bulduğun sevgili ölenlerden olmasın." Aşık ölür, maşuk ölür lakin aşk ölmez käri. Sen bakma şimdi her kelamın aşk ile başladığına, her gönlü hoş olanın "Aşığım" diye nara attığına aldanma.
Sayfa 21Kitabı okudu
Zamanın sabrı yoktur, beklemez. Bütün pişmanlıkların sebebidir bu. Çünkü söylenen söz, kaçırılan fırsat ya da bütün ertelediklerimiz, geri dönmez, ilerlerler. Zaman ilerler, sabretmez; beklemez bizi ardından.