Sırf takipçi kasmak için önce ekleyip sonra çıkanlar var. Siz ne kadar uyanıksınız ya, 0-5 yaş arası anaokulu terk misiniz? Sorunlu bir çocukluk mu geçirdiniz, ego falan mı kasıyorsunuz? Ben bunları yemem ucuz numaralar bunlar. 25 yıla yakın internet kullanıyorum, dışarıda gördüğüm insan kadar buradaki alemin de ne olduğunu iyi bilirim. Öyle komik şeyler yapmayın.
Dirilmeye yahut ölmeye geliyorum. Son kez geliyorum…
O kadar bekledim ki, geliyorum
Ölümümü bekledim, geliyorum
Bir ölüyü ve ölünün bütün inceliklerini
Bekledim geliyorum.
Ölümü gömdüm, geliyorum
Bir sonbahar günüydü, geliyorum
Güneşler buz gibiydi, geliyorum
Halden âlâ, halsizliğim.
Sözden âlâ, sessizliğim.
Ya Rabbi!
Ben Seninle olduktan sonra, umrumda değil kimsesizliğim.
Beynin en düşük frekansı olan delta dalgaları ilk iki yılımızda baskındır, ardından teta dalgaları yaklaşık 6 yaşına kadar yükselir.
Yedi yaşın altındaki bir çocuk ağırlıklı olarak tetadadır. Teta hipnotik bir durumdur ve tüm olup biteni yedi yıl boyunca bu şekilde özümsersiniz. Tıpkı bir hipnozcunun büyüsüne kapıldığın gibi, aldığın her mesaja inanırsın. Ancak daha sonra, alfa ve beta dalga aktivitesiyle ilişkili bilinçli farkındalık ve mantıksal düşünme durumu devreye girer. Yaşamla ilgili algılarımızı ve inançlarımızı, eleştirel düşünme kapasitesini edinmeden yıllar önce yükleriz. Bu doğru ya da yanlış algılamalar bizim gerçeklerimiz haline gelir. Bu noktadan sonra kendimizle ilgili kavramları bu tür gerçeklerden üretiriz. Daha doğrusu, bu tür yalanlardan.
İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe(r.a) Hazretleri’nin komşularından ayyaş bir genç vardı. Bu genç, sabahtan akşama kadar içer, geceleri de yerinde duramaz,nâralar atıp küfürler savurarak etrafı dayanılmaz derecede rahatsız ederdi.
Bir gece gencin attığı nâralar kesilince, İmam sabahleyin gidip gencin başına bir hâl gelip gelmediğini araştırdı. Arkadaşları, içki yüzünden kavgaya karışıp hapse atıldığını söylediler. Ebû Hanîfe Hazretleri bu duruma çok üzüldü. Hapishâneye giderek yetkililerden onu serbest bırakmalarını ricâ etti. Memurlar ancak kefâlet ile serbest bırakabileceklerini söyleyince İmâm-ı Âzam Hazretleri kefil oldu ve sarhoş komşusunu hapisten kurtardı.
Durumu öğrenen genç, derhâl İmâm’ın yanına koşup nedâmet gözyaşları döktü. Artık içkiye tevbe ettiğini söyledi. Bundan sonra ona lâyık bir komşu ve talebe olacağına söz verdi. Büyük İmâm, gence şefkatle baktı ve hüzünlü bir sesle:
“–Delikanlı; görüyorsun ya, seni gerçekten biz ziyân ettik! Sana ulaşma gayretini gösteremedik. Asıl sen bize hakkını helâl et!” dedi.
Bu konuda yalnız değilim bence yorumlarda buluşalım...
Saatlerce ağlayıp düşünüp kendimi paraladıktan sonra ben:
Neyse ya her şey olacağına varır.
Beni güzel hatırla Bunlar son satırlar... Farzet ki bir rüzgardım Esip geçtim hayatından Ya da bir yağmur Sel oldum sokağında Sonra toprak çekti suyu Kaybolup gittim..
Dur dur ya da tamam sen söyle
Tam tur hem de büyükten böyle
Bir düğün o da felekten şöyle
Oo sonra tatile gidicez
Komünistler de bunu yapıyor işte..K.Kore Vietnam vs dahil birçok ülkede Alkol Bedava ya yakındır.Çünkü Alkol ile uyuşmuş beyinleri yönetmek çok kolaydır
SSCB Votka ile yönetti milyonlarca insanı 100 yıl ama sonra BATTI
Suç milletin değil, liderin!
Nasıl Yönetilirseniz Öyle Olursunuz!
Toplumsal sıkıntıların ve kaynağının neler olduğunun dile getirildiği, tartışıldığı birçok mecliste genelde ifade edilen bir sözdür; “Nasılsanız öyle yönetilirsiniz.” Bu söz, toplum olarak karşı karşıya kaldığımız sıkıntıların kaynağının kim ya da ne olduğunu ortaya koyan bir muhtevaya sahiptir. Bu söz
Beş manat
Ah! həyatdan əlini biryolluq üzmək nə qədər çətin, həm də nə qədər asan idi. Ya da necə də doyumsuz idik. Necə də bədbəxt və necə də xürrəm idik. Amma necə də nəfəssiz və bir o qədər də qüvvətli idik.
Keçən dəfə bir şəxs ilə söhbət edərkən bir cümləsi diqqətimi çəkdi. Deyirdi ki, pisliyə can qurban. Bunu deyərək sözünə davam edir və səbəblərini izah edirdi. Üzümə baxaraq, -Bu yolun sonu onsuz alovlu torpaq və cəhənnəm vadisidir, belə olan halda yaxşılıqlarımla niyə vaxtımı boş yerə itirim,- bunu deyib cibindəki son pula içki aldı və məndən ayrılaraq öz yoluna davam etdi. Mən isə otuz qəpik puluma yoldaş olsun deyə əlimi bütün ciblərimdə gəzdirərək on qəpik axtarırdım. Məlum məsələdir ki, avtobus qırx qəpikdir və əgər o on qəpiyi tapmasam, xalqımın düşüncə tərzindən öz qabıma müəyyən qədər mən də qoyduğum üçün beş manatımın başını pozmaq istəmirəm. Və... mən o on qəpiyi tapa bilmirəm. Çantanın dibindən bir beş, bir də üç qəpik tapıram. Beynimdə iki variant var :
1.Pisliyə can qurban.
2.Beş manatın başını poz)
Nəysə bir az yaxınlıqda olan mağazaya baxıb birinci variantı düşünürəm. Sonra müsəlman olduğum və içimdə hələ də vicdan duyğusunu axtarıb tapıram. Həmçinin on qəpikdən tez tapdığımı düşünüb sevinirəm. Ya da zəngin bir əhatəm olmadığı üçün nəticələrinə özüm dayanmalı olduğumu anlayıb, öz içimdən özümə, -Öl yerində, heç sənə lazımdır?! -deyirəm. Nəticə isə budur ki, o beş manat artıq yoxdur və nə olursa, o beş manatın başı pozulduqdan sonra olur....