İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz.
Bekleyip durur insan.
Hiçbir şey olmaz.
İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür.
Hiçbir şey olmaz.
İnsan yalnız kalır.
Yalnız. Yalnız.
Demişsin ki; "Bazen camiye giderim, orası gölgeliktir, güzel uyku çekilir."
-Sadece Rabbi'yle barışık olan bir adam ibadethanede rahatça uyuyabilir.
Ebu Tahir şüpheci bir ifadeyle suratını asınca, Ömer heyecanlanıp ileri gitti.
-Ben, mahşer gününün dehşetinden başka iman, secdeden başka namaz tanımayanlardan değilim. Ben nasıl mı namaz kılarım? Bir gülü seyrederim, yıldızları sayarım, yaratılışın güzelliği, onun düzenindeki kusursuzluğunun
karşısında büyülenirim, Rabbi'min en güzel eseri olan insanın, onun bilgiye aç beyninin, aşka aç gönlünün, uyanmış veya tatmiş edilmiş tüm duygularının karşısında hayranlığa kapılırım.