Susarım, tutarım kendimi dağlara atarım. Dağ başı yalnızlığım yıldızlı geceler gibi kokar. Sevgim, düşlerim ve gülüşlerim, hepsi de suskunluğumdadır. Ben düşerim yollara. Suskunluğum düşer yerlere. Sonra yağmurlar yağar. Nereye ayak bassam gözlerim gibi ıslaktır.
Sayfa 100 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
"Oysa ben doğayı esas alırım, doğadır benim gerçeğim. Doğada her şey bir sebep için olur, olması gerektiği şekilde olur. Çok sert bir rüzgar eser, aniden bir fırtına kopar, şiddetli bir yağmur yağar ve ağaçlar dallarını büker, hatta gerekirse yapraklarını döker. Kökünden kopmamak, ayakta kalmak ve baharda yine çiçek açmak için yapar bunu. Dalı büküldü, yaprakları döküldü diye ağaç, ağaçlarından vazgeçmez.
Tıpkı bir ağaç gibi ben eğilip bükülüyorum artık içimde kopan fırtınalar karşısında. Ne gücüme gidiyor eğilmek ne de korkuyorum öyle kalmaktan…
Yine bahar gelecek ve ben yine çiçek açacağım, biliyorum. Kökümden kopmamış olmanın sevinciule döktüğüm yapraklara bakıyorum; hepsi zaten çoktan kurumuş, fırtına ise bahaneleri olmuş benden ayrılmaları için. Oysa ki aynı fırtınaya maruz kaldık.
Şimdi, döktüğüm her yaprak bana gücümü hatırlatıyor. Eğilip bükülmenin beni ayakta tuttuğunu, dallarımın yine yeşereceğini, düşmeye teşne bir yaprağı dalından ayırmak için değil fırtına, kuvvetli bit nefes bile yeteceğini, beni ben yapanın yapraklarımdan önce köklerim olduğunu biliyorum artık.
Göreceğim tek bir bahar için, bin kez eğilip bükülmeye razı oluşum bundan."
“Ellerini severim, gözünün rengini severim. İçime ondan durmadan yağmur gibi bir şeyler yağar... "
efdal
Çiçek gibi yaşamak diyorlar
Hayatın tersi yönünde, bilinmez bir diyarda
Ölmek gibi tazeydi hislerim
Muhkem bir istek vardı
Gökyüzünden işte o zaman sağanak yağar...
Gelip geçmeliydi zaman yürüdükçe
Tek başıma kaldığım her saniye
Salisesiyle gözlere batan düşüncelerim
İnsan kalma çabasıyla birlikte yoruyordu beni
İşte o zaman köşeyi döndüğümde
Sen yoktun o zamanlar,
Çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben..
Ne zaman bir dert gelse bana,
yağmur yağar;
dinler;
dokunur;
ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım.
Ateşim sönerdi.
Sonra büyüdüm...
Gözlerini gördüm,
yandım,
yağmur yağdı,
İlk kez sönmedim...
deli kızın türküsü | yani benim. .
“Sana büyük caddelerin birinde rastlasam
Elimi uzatsam tutsam götürsem
Gözlerine baksam gözlerine konuşmasak
Anlasan
Elimi uzatsam tutamasam
Olanca sevgimi yalnızlığımı
Düşünsem hayır düşünmesem
Senin hiç haberin olmasa
Senin hiç haberin olmaz ki
Başlar biter kendi kendine o türkü
Yağmur yağar akasyalar ıslanır
Bulutlar uçuşur geceleyin
Ben yağmura deli buluta deli
Bir büyük oyun yaşamak dediğin
Beni ya sevmeli ya öldürmeli
Yitirmeli büyük yolların birinde ne varsa
Böcekler gibi başlamalı yeniden
Bu Allahsız bu yağmur işlemez karanlıkta
Yan garipliğine yürek yan
Gitti giden”
Sayfa 20 - Yapı Kredi Yayınları
BİR SONBAHAR DAHA BİTTİ... 30 KASIM ...
Genç olanlara göre sonbahar, yaşlılara göre güz, bana göre bir hazan mevsimi daha bitti... Bu öğle saatlerinde çektiğim aşağıdaki fotoğrafın sıradan görünen ama hiç de sıradan olmayan yaprak dökümü bitmek üzere... Yeşillerin kızıllara sonrada kuru kahve renklerine dönüştüğü üç aylık yaprak dökümü sona