''Ama şimdi boş bir odada yalnızım,
Tertemiz geleceğe dönüştü yazgım. ''
Her mektubuma başlamadan önce üzerime düşen
merhabaların gölgesinde geliyorum sana.
Duygularımı sakladığım odaya girmek için kullandığım
kapının anahtarı oldu merhabalar.
Merhaba Sevgili....
Seni sana anlatışım diyorum ya...
Ellerinde uykuya dalan her mektubum senin bendeki uyanışın oluyor.
Sevilmeyi öğrendiğin hayat,
sevmeyi de öğretince anlayacaksın beni.
Bense sevilip sevilmediğimden habersiz, hem sevmenin karşılığı olarak yazacağım seni.
YALNIZLIK
O kadar yalnızım ki...
duygusal bir boşluğun dibindeyim,etrafımda bir sürü kalabalık var,
ama ben sensizliğin boşluğunu yaşıyorum,
hep kurtulmaya,bu perdeyi yırtmaya,
önümdeki engeli ve zamanı yenmeye çalışıyorum
olmuyor sevgilim olmuyor,
hiç bir şey zaman süzgecinden geçmeden olmuyor
belki duyduğumuz arzu,çektiğimiz hasret dayanılmazdır,
ama çekeceğiz sevgilim çekeceğiz,
tıpkı dünyaya gelen bir bebek gibi,
bizde karanlığın ortasında,
mutlu aydınlığa gözlerimizi açacağız.
işte o zaman tüm sıkıntıların insanlar için, insanlar tarafından yapıldığını göreceğiz.
anlayacağız,
ve sevgilim işte o zaman,
katıksız sevginin sevincini yaşayacağız
Kendi kötün ile kendi iyini sağlayabilir misin kendine, iradeni bir yasa olarak asabilir misin üstüne? Kendinin yargılayıcısı olabilir misin, kendi yasanın intikamcısı?
Müthiştir, kendi yasasının yargılayıcısı ile baş başa kalmak. Yıldız işte böyle fırlatır ıssız uzaya, yalnızlığın buzlu soğuğuna.
Kalabalığın acısını çekeceksin daha, ey yalnız kişi; Bu gün cesaretin daha eksiksiz ve umutların eksiksiz. Fakat yorulacaksın bir gün yalnızlıktan, gururun bükülecek, cesaretin solacak. Bağıracaksın bir gün ''Yalnızım'' diye.
Sayfa 59
Niçin öldün Nazım?
ne yaparız şimdi biz
şarkılarından yoksun?
Nerde buluruz başka bir pınar ki
orda bizi karşıladığın gülümseme olsun?
Seninki gibi ateşle su karışık