Yaşama sevinci adına bir tutamağım kalmadı Ömür Hanım. Bir garip boşlukta çiviliyim günlerdir gözbebeklerimden. Sahi nedir yaşamın anlamı? Geriye dönüyorum sık sık yanıt aramak adına, yüreğimin silik izler bırakıp ağır yükler
aldığı zamanın derin dehlizlerine. Bakıyorum, umut karamsarlığın, sevinç acının azıcık soluk almasından başka ne ki? Yaşamsa, gerçekle düșün umutsuz bir savaşı, her şeyi içine
alan kocaman bir yanılsama... Değil mi yoksa?
Öyle büyük umutlarım olmadı benim, büyük düşlerim, özlemlerim, büyük beklentilerim olmadi. Koșullarım beni oluşturdu, ben aclarımı buldum. Herkes gibi yaşasaydım eğer, yașamı onlar gibi görebilseydim çarşılar yeterdi avutmaya beni. Bir gömlek, bir ayakkabı, bir elbise; bir yemek lokantalarda; televizyon, halı, masa ve daha nice eşya, yeterdi yalnızlığı örtmeye, kendimi göstermeye, var olmaya, 'dar çevre yitikleri' nde önem kazanmaya...
Sayfa 81 - Kırmızı Kedi Yayınları 20. BaskıKitabı okudu
"Peki ya sanat?"
"Bir hastalıktır."
"Aşk?"
"Bir yanılsama."
"Din?"
"İnancın yerini alan bir moda."
Batı dünyasının yanıltıcı "düzen"inin simgesi olarak Apollon
Yunanları barbarlığa karşı koruyanın Apollon olduğunu söylemek, aynı zamanda Yunan kültürünün yanılsama üzerine kurulmuş olduğunu da söylemek demektir. Dahası, genel olarak kültürün bu şekilde kurulduğunu söylemek demektir; çünkü Nietzsche'ye göre kültürün modelini Yunanlar sunar. Nietzsche Apolloncu olanı, düşle, fantaziyle, benzetiyle, yanılsamayla, delilikle ve aldatmayla (özdeşleştirmiştir.)...Nietzsche'ye göre, Apolloncu Maya tülü bizi varoluşun acımasız gerçekliklerine karşı korumaya çalışır. Bizi "şenlikli yanılsamanın sağaltıcı merhemiyle" iyileştirir. Bize "güzellik tülüyle uyumsuzluğun üzerini örtecek harika bir yanılsama" verir. Ama Dionysos da aynı şevkle, Apolloncu tülü yırtıp atar, "Varlığın Anaları"na, "gizemli asli birliğe" giden yolu açar.
Sayfa 68 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
“Belki de çürük bir dala tutunuyorum. Tüm bunlar bir yanılsama, bir hülya belki de. Ama neden olmasın? Ben inanmak istedikten sonra.”
Sayfa 166
Bu gece Yanılsama Tanrısı aranızdan geçti... Mara, düşçüler arasında en
güçlülerden... Şer ile güçlü.
Sayfa 37
İnsan gövdesiyle çarpmıyor kötülüğe. Yüreğinden alıyor yarayı. Bencillik, yalan, hırs, kabalık... İnandıklarını koruyabilmek için çırpına çırpına tükeniyor akıl. İnceliğin nasıl bir yanılsama olduğunu görmek için başını kaldırmak yeterli. İçindeki iyilikle yenik düşüyorsun. Kırk boğuntu halkasından geçtim, her birinde seni biraz daha isteyerek. Geldim ve bungun yüzün kırk birinci acım oldu.
Sayfa 93Kitabı okudu
Nietzsche Apolloncu-Dionysosçu, yanılsama-gerçeklik ayrımına nihilistçe bir yön verir; çünkü Dionysosçu dolayımsızlığı tahammül edilemez bir durum olarak görür. Tragedyanın Doğuşu'nda Yunan kültürünün özünün "soylu yalınlığı"nda ve "sakin ihtişamı"nda (yani Apollon'a özgü özelliklerinde) bulunduğu inancını reddeder.
Sayfa 67 - Metis YayınlarıKitabı okuyor