İnsanoğlu, yarına kalmak için mücadele ederken, geçicilik içinde sürekli etrafındakileri "yenileyerek" akan ve kendisini ölüme sürükleyen zamana karşı durmaya çalışıyor.
İNSAN
Değişmeden kalmak,
Üzerine katarak insanlığın
Yarına ahlâkı ile ulaşmak,
Dünden bugüne
Biriken iyilikler,
Şaşırtmayan çiçek bir yürek,
İspatıdır
İnsan gibi insanın...
Klasikliğe, klasik sözüne düşman olduğum sanılmasın, o sözü ben de haylı kullandım. Klasikleri, yani geçmiş yüzyıllardan kalmış eserleri okumayı da severim. Bilirim ki her sanat adamında klasik olmak kaygısı bulunmalıdır. Yarına kalmak için çalışmıyan, eserinin zamana dayanmasını istemiyen, büğün beğenilip yarın unutulmağa razı olan bir sanat adamından ne hayır umulur? Ama klasiklik ötedenberi alışılmış kalıplara uymakta değildir, ölmiyecek şekiller yaratabilmektedir.