İNSAN
Değişmeden kalmak,
Üzerine katarak insanlığın
Yarına ahlâkı ile ulaşmak,
Dünden bugüne
Biriken iyilikler,
Şaşırtmayan çiçek bir yürek,
İspatıdır
İnsan gibi insanın...
İnsanoğlu, yarına kalmak için mücadele ederken, geçicilik içinde sürekli etrafındakileri "yenileyerek" akan ve kendisini ölüme sürükleyen zamana karşı durmaya çalışıyor.
Klasikliğe, klasik sözüne düşman olduğum sanılmasın, o sözü ben de haylı kullandım. Klasikleri, yani geçmiş yüzyıllardan kalmış eserleri okumayı da severim. Bilirim ki her sanat adamında klasik olmak kaygısı bulunmalıdır. Yarına kalmak için çalışmıyan, eserinin zamana dayanmasını istemiyen, büğün beğenilip yarın unutulmağa razı olan bir sanat adamından ne hayır umulur? Ama klasiklik ötedenberi alışılmış kalıplara uymakta değildir, ölmiyecek şekiller yaratabilmektedir.
"Yarına kalmak değil, günüme kök salmak istiyorum" diyen bir yazar bile, bu dünyadan göçmeden önce alkış seslerini duymak sevdasında değilse, salmak istediği kökün, yarın çiçeklenip tohum vereceğini umar.
An içinde yaşamanın ters yüz edilmiş biçimi "yarına kalma" kaygısıdır.
Yarına kalmak, insanın nefsanî kaygılarından ve son yüzyılın Batı patentli kavramlarından biridir.
Özellikle aydın takıma musallat bir hastalık.
Sayfa 114 - İz Yayıncılık 30. Baskı; İstanbul, 2018Kitabı okudu
"Bilirim ki her sanat adamında klasik olmak kaygısı bulunmalıdır. Yarına kalmak için çalışmıyan, eserinin zamana dayanmasını istemiyen, büğün beğenilip yarın unutulmağa razı olan bir sanat adamından ne hayır umulur?"