Bir insan yaratmak için iki yüz yirmi beş milyon erkek tohumu sekiz saat süren bir yarışa girişirler. Kadın yumurtası gizli karanlık bir köşede gizlenmistir. İki yüz yirmi beş milyon yarışçı arasından hangisi amaca daha önce varır, yumurtayı gizlendiği köşede bulabilirse, doğacak çocuğu o meydana getirir. Kazanan en güçlüdür. Çünkü, en iyi koşucu, en iyi bulucu, ve en iyi delici olarak üç sınavda da başarıya ulaşmıştır. En güçlü, en iyi, en uygun böylelikle seçilir ve yenilen iki yüz yirmi dört milyon dokuz yüz doksan dokuz bin dokuz yüz doksan dokuz olanak (imkan) , doğal süpürgenin acımak bilmeyen süpürüsü önünde ölüp giderler. Cinsi yaşatan, sürdüren en güçlülerdir.
Sayfa 13Kitabı okudu
‘’Her yarış bir dâvadır. O dâvanın adamı olmak gerektir. Halterci ile güreşçinin koşuda işi ne? Onlar koşuya elverişsiz gövde yapılarıyla yarışabilirler mi? Halter ve güreş de spor olduğu için onları yarış
sporu ile karıştırmak ne büyük gaflettir. Yük kaldırmak başka, koşmak başkadır. Ağırlık kaldıran adam halterci olabilir. Fakat yarışçı... Asla!...
Yarışlar böyledir. Yarı yolda yorulup bırakanlar bulunur. Hatta yarısı terk etmeden önce yanındakine çelme atanlar da bulunabilir. Bunlar olağandır.
Dünya durdukça yarışlar yapılacak ve onu şerefle bitirenler, az da olsa, daima bulunacaktır.’’
BİR HALK TÜRKÜSÜNE NAZİRE
- Kahveci oldum: Çayın cibresi ile çay sattın dediler, pılımı pırtımı haciz ettiler.
- Şoför oldum: Karınca ezmemek için caddelerde yalpa yaptırdım otoya. Sarhoş diye ehliyetimi aldılar.
- Ressam oldum: Tablo yaptım resimlerime bakıp güldüler.
- Çorapçı oldum: Sen ayağımıza değil başımıza çorap örersin dediler.
- Artist oldum: Sen çok meşhur bir jönsün perdeye sığmazsın dediler.
- Yarışçı oldum: Hiç tavuk kovalamasını bilmiyorsun diye müsabakaya almadılar.
- Tayyareci oldum: Evvela yerde yürümesini öğren diye beni bebek askısına taktılar.
- Sobacı oldum: Senin gibi boruları biz takmıyoruz dediler. Siz söyleyin boru mu bu?
- Kaptan oldum: Sen lenger takip denizin dibini su üstüne çektin ada yaptın, dediler.
- Hastanede hastabakıcı oldum: Yan gelip yatmasını bilmiyorsun, sen hastasın dediler.
- Doktor oldum: Çelikten kalp ve sinirlerin varsa sana servis şefliği verelim, dediler.
- Akıl hastası oldum: «Normalsin». Taburcu oldun, delirdin dediler.
- Nihayet bütün dünya benimdir, diye dayattım. Tımarhaneye yattım.
- Keşifler yaptım – Resimler sattım.
Sayın okuyanlar şimdi oldu mu?
Taş gediğini buldu mu?
Sayfa 76Kitabı okudu
Ülkenin birinde, her sene düzenlenen bir yarışma zamanı yaklaşır. Bu yarışmada sadece down sendromlu çocuklar koşarlar. Bir sene boyunca eğitmenleri tarafından yarışa hazırlanırlar. Hepsi çok heyecanlıdır. Aileleri ve izlemeye gelen yüzlerce insan onların nasıl yarışacağını merak eder. Yarış günü gelir ve koşu kıyafetlerini giymiş 20 down sendromlu çocuk start düdüğü çalınca koşmaya başlar. Yüzlerinde tebessüm, nefes nefese koşarlarken içlerinden birisinin ayağı takılır ve düşer. Düştüğü gibi canı yandığı için ağlamaya başlar. Diğer 19 yarışçı, arkadaşlarının düştüğünü ve ağladığını görünce teker teker yarışı bırakıp arkadaşlarının yanına giderler. Hepsi onun başında bekler ve aralarından bazıları arkadaşlarını öpmeye, susturmaya çalışır. Bir an’da seyircilerde sessizlik olur. O an’da diğer 19 yarışmacı da ağlamaya başlar. Yarışma biter ve hepsine birden birincilik ödülü verilir. İşte 19 çocuğun gerçek niyetleri kazanmak ve hırs değil, tamamen arkadaşlarının üzüntülerine ortak olmaktır. Bu toplu ve samimi gerçek niyet seyirciler tarafından hissedildiği için ortamı buruk bir sevinç kaplar, çünkü insanlar samimiyetin gerçekliği ile duygulanırlar.
Sayfa 163Kitabı okudu
Oldu mu bu... ?
Kahveci oldum: Çayın cibresi ile çay sattın dediler, pılımı pırtımı haciz ettiler.
- Şoför oldum: Karınca ezmemek için caddelerde yalpa yaptırdım otoya.
Sarhoş diye ehliyetimi aldılar.
- Ressam oldum: Tablo yaptım resimlerime bakıp güldüler.
- Çorapçı oldum: Sen ayağımıza değil başımıza çorap örersin
Matbaa Teknisyenleri BasımeviKitabı okudu