Bir nesli bozan Baba sözüydü ;
“Erkektir yapsın..”
Ve bir nesli bozan Anne sözüydü ;
“Ben yaşamadım kızım yaşasın..”
Ey Baharımın goncası, köyümün yağmuru toprağımın güneşi...
ben Sevda nedir bilmem, aşk nedir bilmem hiç yaşamadım...
Fakat ben varlığının tiryakisiyim, sesinin notasıyım mutluluğun duacısıyım Bu duygunun adınıda bilmem. Ey gözleri tüm güzelliklere emsal kadın, bilirsin ki herkes sevebilecek kadar olgun. Fakat herkes sevdaya hakim değil... Bu yüzden sen sevgisizliğe âsisin, ben ise yalnızlığa... Karşı olduğumuz duygunun tamamen Yok olduğu birgünde görüşmek dileğiyle kadın.
.
🧷 Ayhan uşar
(zeynep’s version)
Gece gece durduk yere böyle bir istek geldi
(eklemeler yaptım kısa oldu çünkü)
❀ben zeynep (𝑻𝒂𝒚𝒍𝒐𝒓’𝒔 𝑽𝒆𝒓𝒔𝒊𝒐𝒏)
❀ taylora bağımlıyım ha bu arada favori albümüm reputation ben daha çok bağıra bağıra şarkı söyleyen tıplerdenim
❀ Spotify ilacım
❀ tdknin içinden geçmem bilmediğim anlamına gelmiyor
❀ Harry potter serisini ne kadar sevsemde hala
Ben ana rahminden Rahmi (İlk öyküm)
Güneş bugün de doğmadı. Koyu karanlık bir yalnızlıkla başbaşayım. Kimbilir ne zamandır burdayım...
Peki burası neresi? Hiçbir fikrim yok. Tenimde hafif bir ıslaklık hissediyorum; yağmur çiseler de nemlenir ya elin, yüzün... Ama ıslandım da diyemezsin. Karanlık neyse de şu halatımsı şey beni çok ürkütüyor. O şeyle beni bir yere bağlamış
15 yaşındayım ve çevremdeki bütün insanlar yaşıma göre fazla olgun biri olduğumu, sıkıcı, umursamaz olduğumu, ve bazen aşırı çocuklaştığımı falan söylüyor.
Öyle olduğumu kabul ediyorum ama kimse nedenini sorgulamıyor. Ben ise her durumda nedenleri, amaçları ve sonuçları fazla sorgularım.
Bu dönemde dünyayla insanlarla ilgili o kadar çok şey
Hayallerime tutunuyorum ben. Umudum var çünkü. Mucizelere inanan çocuk ruhum, dokunulmazlık sağlıyor dileklerime. İnancımı kaybettiğim gün öldüğüm gün olur. Hani o rüzgarda savrulan saçlarımla uçurum kıyılarından sonsuzluğa uzanan denizlerin ufkunu izlemelerim olacak ya... İşte o gün ilamını elime alacağım özgürlük sevdamın. Hani yaz yağmurlarında kulakcıklarımdan ruhuma akan müziğin eşliğinde orman yürüyüşlerim olacak ya..Hah, o gün benim olacak doğanın en güzel nâmeleri. Bisiklet bineceğim deniz kıyılarındakı kumsallarda. Bozacağım ezberleri. Uçurumlardan değil, bulutlardan atlayacağım rüzgarın koynuna. Bütün dünyaya rest çekeceğim, işte ben, işte hayallerim, gerçekleşiyor hayaller diyeceğim. Ve o gün yanımda olanlar, bir gün beni sonsuzluğa uğurlayacaklar bulutların göz yaşlarıyla. Çünkü ben, yağmurlarda ıslanmayı hayal ettim ya ömrüm boyunca. En büyük armağanı olsun istiyorum bana Gökyüzünün, bulutların gözyaşları. Çocuk ruhlu bir hayalperest kaybettik de, onu uğurluyoruz desin masmavi bulutlar. Denzilere kavuşsun gözyaşlarından oluşan mektuplar. Ve ben, o yağmurların her damlasıyla mühürleneğim sonsuzluğa...
Çünkü ölüme aşık yaşasam da,
Yaşamadım doya doya....
Kitabsever
Bir baba sözüydü nesli bozan: “Erkektir yapsın."
Bir annenin sözüydü nesli bozan: “Ben yaşamadım kızım yaşasın."
Bazılarını tenzih ederim..
Sıradan bir et parçası olarak gömülmeyecek şükür ♡im
Sev…
Kaybetsen de sev…
Dillere düş, rezil ol yine de sev…
Kalbini sıradan bir et parçası olarak götürme öteki dünyaya…
De ki onlara, ben boşuna yaşamadım…
Sevmeyi öğrendim ve hiç unutmadım …
“Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.”
Oğuz Atay
🍀Gecenin dördünde dışarı çıktım. Bir sokağa girdim uzunca yürüdüm. Bir böceğe rastladım.Ters dönmüş ve düzelebilmek için çırpınıyordu. Kimbilir kaç zamandır o vaziyette işkence çekiyordu. Haline üzüldüm. Onu düzelttim. Yürümeye başladı. Belki de beni bu saatte bu böcek çağırmıştır diye geçirdim içimden. Bana teşekkür etmiştir belki dedim. Beni