"Her şeyin zamanı şu andır.
Sevdiklerinize, onları sevdiğinizi söylemek için yarını beklemeyin,
şimdi yapın bunu."
Sayfa 130 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
İşte kadın dediğiniz böyle olur !
--Medea , ne kaldı geride? Her şey yıkıldı, her şey yok oldu?
-- Ne mi kaldı ? BEN!
Sayfa 27 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
"Düşündüğümüz bildiğimizden çok daha az.
Bildiğimiz sevdiğimizden çok daha Sevdiğimiz var olandan çok daha az. "
Sayfa 23 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
Lolipop ağacı değil, sizin kendi çizdiğiniz ağacı önemseyen insanlara gereksinmeniz vardır.
İnsanın kendisiyle ilgilenen birisine gereksinmesi vardır. Yineliyorum, yalnızca tek bir kişi ama gerçekten ilgilenen bir kişi. Çok büyük sevgi gösterilerinden söz etmiyorum. İlgiyi belirtecek küçücük şeylerden söz ediyorum. Ne denli kolayca doyuma ulaştığımızı daha önce söylemiştim; tek bir parmak bir yarayı onarabilir.
Her yol, milyonlarca yoldan yalnızca biridir. Dolayısıyla, bir yolun, yalnızca bir yol olduğunu hiç unutmayın. Bu yolu izlememeniz gerektiğine inanıyorsanız, hiçbir koşul sizi o yolu izlemeye zorlayamaz. Bir yol yalnızca bir yoldur. Eğer yüreğiniz istiyorsa, o yolu bırakmanızın ne size ne de başkasına zararı olur. Ama o yolu izlemek ya da terk etmek yönünde vereceğiniz karar korkulardan ve tutkulardan soyutlanmış olmalıdır. Uyarıyorum sizi: Her yolu dikkatle ve bilinçli olarak inceleyin gerekli olduğuna inandığınız kadar deneyin sonra kendinize yalnızca kendinize bir soru yöneltin: Bu yolun bir yüreği var mı? Bütün yollar birbirine benzer. Hiçbir yere ulaştırmazlar insanı. Bunlar ormanın kıyısından ya içinden ya da altından giden yollardır. Bu yolun bir yüreği olup olmadığı en önemli sorudur. Yüreği varsa, o yol iyidir. Yoksa o yola girmeyin.
Kendi cehenneminizi yaratma sorumluluğunu da üstlenin!
Nikos Kazancakis "Fırçanız var, boyalarınız var, bir cennet resmi yapın ve girin içine," diyor. Siz bir cehennem resmi yapmak isterseniz, buyrun yapın, ama bunun için beni suçlamayın, ana-babalarınızı suçlamayın, toplumu suçlamayın ve Tanrı aşkına Tanrı'yı suçlamayın... Kendi cehenneminizi yaratma sorumluluğunu da üstlenin.
YAŞAM UZUNDUR AMA İYİ DEĞERLENDİRİRSENİZ
Bir hedef bulacaksınız, o uğurda çalışacaksınız, hedefinizi gerçekleştirmek için bir yol arayacaksınız, yol yoksa da o yolu yapacaksınız. Hedef bulmak, yol açmak ve aynı yoldan geri dönmemek.. Hayattaki gayemiz budur!
İlber Ortaylı 'nın en beğendiğim eserlerinden biri oldu kuşkusuz. İnsanın yaşamına anlam katma çabalarında atılması geren adımları
Yaşam sevgisizlikle biter, ölümle değil.
Bir gün yüksek bir yere çıkıp konuşmaya başladım.
Doğumdan, yaşamdan, sevgiden, ölümden söz ettim.
Sevgi, sevmek sizin elinizdedir. Oysa öbürleri elinizde değildir, dedim..
Doğmamak, ölmemek sizin elinizde değildir, dedim.
Sevgisiz yaşamak yaşamamaktır dedim.
Yaşamak, dedim, ilkin sevgi ile, sevmek ile başlar, doğumla, doğmakla değil..
Yaşam da sevgisizlikle biter dedim, ölümle, ölmekle değil..
Şimdi sizlere "seven ölmez" deyorum..
Yaşamakla ölmek konularının kavramları arasında sizleri, kendinizi yeniden gözden geçirmeye çağırıyorum dedim, ve indim.
Dinleyiciler arasında büyük bir kavga çıktı. Üç kişi öldü. Sordum, soruşturdum.
Ölenlerden biri "evet, seven ölmez" deyenmiş.
Öbürü buna karşı: "Hayır, seven de ölür" deyenmiş.
Ya üçüncü ölen? deye sordum. O mu? dediler, anlattılar.
O, bunların ikisinin arasındaki tartışmanın sonucunu öğrenmek için bekleyenmiş...
~ 
Özdemir Asaf