"Türk mühendislerinin alnında, Cumhuriyet istikbalini aydınlatan ışık parlar."🕊️🙂 🇹🇷
#Gazi Mustafa Kemal Atatürk
Yaşamı kolaylaştıran, hayata ışık katan mühendislerimizin 5 Aralık Dünya Mühendisler Günü Kutlu olsun.
alanyum.com/haber-detay-D-u...
İyi ki varsın felsefe.Ya da var mısın?
Talihin olanak tanıdığı, yaşamı kolaylaştıran herhangi bir şeyi kullanmayı, ama kibirsiz ve mazeretsiz, işe yarar bir şekilde kullanabilmeyi, bu şeyler elde edildiğinde sadelikle elinde tutabilmeyi, gittiklerinde ise onlara ihtiyaç duymamayı; hiç kimsenin ne bir sofist, ne bir küstah, ne de bir bilgiçmiş gibi bahsedemeyeceği fakat olgun, eksiksiz, dalkavukluğa meyli olmayan, kendi kendini ve başkalarını yönetebilen bir adam olmayı öğrendim.
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası, Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Sadelikle
Talihin olanak tanıdığı, yaşamı kolaylaştıran herhangi bir şeyi kullanmayı, ama kibirsiz ve mazeretsiz, işe yarar bir şekilde kullanabilmeyi; bir şeyler elde edildiğinde sadelikle elinde tutabilmeyi, gittiklerinde ise onlara ihtiyaç duymamayı;... öğrendim.
Sayfa 7 - Türkiye iş bankası yayınlarıKitabı okuyor
....YOUR LİFE YOUR WORLD YOUR RULES..
..............👤 MY 👤 TALK 👤 BOX👤.............
100/1️⃣0️⃣0️⃣ PROFİLLERDE “Paylaştığım alıntılar onlara katıldığım anlamına gelmemektedir.” ŞEKLİNDE bilgilendirme notlarına rast geliyorum. 🤔 O halde, alıntılarınızı yorumlayın yanlış tanınmak istemiyorsanız. Yorum alanı diye bir şey var çok şükür. Böylelikle sadece yazarlara hizmet etmemiş ve
Ben zenginliğin iyi olduğunu kabul etmiyorum, zira öyle olsaydı, insanları iyi yapardı. Oysa günümüzde kötü insanların elinde bulunduğu için zenginliğe iyi denemeyeceğinden, onu böyle nitelendirmeyi reddediyorum. Bununla birlikte zenginliğin arzulanabilir, yararlı ve yaşamı kolaylaştıran bir şey olduğunu kabul ediyorum.
Belli belirsiz
Alem ters düz olmuş da içeriyle bağlantı kuracak yollarım dışarıda kalmıştı sanki... Ne söylense gitmeyecek gibiydi ne söylense duyulmayacak gibi. Ancak dil susunca, içten içe içli sohbetler kurunca, bir ses verebilir gibiydi. Bilmiyorum sesi işitmeden nasıl bir ses verilebilir? "Bunu da bilmiyorum belki yaşamakta ölüm gibi mücbir sebep" diye söylemiştim ama yaşamı duyuyor muydum ki yaşamayı da ölmek gibi zorunlu bir sebebe bağlı görebilmişim? Sırtımı ağrıtan yaşamak mı, kambur durmak mı? Kalbimi yoran şey nefesle mi dolmak, nefese mi dolmak? Yahut bu soruların bir çıkar yolu var mı yoksa hepsi oryantalistlerin kafa karıştırmak adına işlerini kolaylaştıran yardımcı bilim dalı mı? Bilmiyorum bunları, bana ölüm yaşamak gibi bahşedildi mi? Yaşadığım her an, yaşama geçti mi? Yaşama sığamayınca veya belki de sıkışamayınca hatta belki kafamı dinleyecek uygun bir sarnıç bulamayınca sözcüklere sığındım. Çünkü sözcükler, özlerine bağlılıklarıyla da bilinir aynı zamanda özlerinden dışarıya közlü yansır ve asla ihanete uğratmazlar sahiplerini. Ama biliyorum ki bunların da pek önemi yok. Önemi olan bir şey varsa o da kendimi neden bu yazının başında bulduğumu bilmekti... Neden milyarlarca ihtimal arasından en güçlü bu çıktı ve beni buraya getiren şeylerin beni başka nerelere götürecek olduğuydu. Yani zamanın da belinin bükülmesine sebep olan bu mekânın, ellerimize kına yakmak için kaç vakit daha sırtımızı okşayıp da yerle yeksan etmeye uğraşacağıdır.